در این مقاله، به بررسی سوره بقره آیات 34 و 35 خواهیم پرداخت که در آن نافرمانی شیطان و مأموریّت آدم و حوا را بیان می‌کند. این آیات، ابتدای داستانی هستند که نقش مهمی در فهم ما از خلقت، آزمایش و آزادی انسان دارد.
وَ اِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَهِ اسْجُدوا لِآدَمَ
و در نظر آور هنگامی‌که به فرشتگان گفتیم: «به آدم سجده کنید».
فَسَجَدوا اِلّا اِبْلیسَ
آنها هم به جهت آفرینش آدم، سجده کردند مگر ابلیس؛
اَبیٰ وَاسْتَکْبَرَ وَکانَ مِنَ الْکافِرینَ(34)
که سر باز زد و تکبّر ورزید و از کافران شد (34)
وَ قُلْنا یا آدَمُ اسْکُنْ اَنْتَ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّهَ
و گفتیم: «ای آدم! تو با همسرت در این باغ خرّم ساکن شوید؛
وَ کُلا مِنْها رَغَدًا حَیْثُ شِئْتُما
و از خوردنیهای آن، از هر چه که خواستید، فراوان بخورید؛
وَ لا تَقْرَبا هٰذِهِ الشَّجَرَهَ
ولی به این درخت نزدیک نشوید؛
فَتَکونا مِنَ الظّالِمینَ (35)
که از ستمکاران می‌شوید». (35)
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
غرور از مشخصات شیطان است، باید از آن دوری کنیم. انسانی که مغرور شود، بر خود ستم کرده است.
