| سَیَقولُ السُّفَهاءُ مِنَ النّاسِ | به زودی مردم نادان خواهند گفت: |
| ما وَلّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتى کانوا عَلَیْها | «چه چیزی رویِ آنان را از قبله‌شان که بر آن بودند، گرداند؟» |
| قُلْ لِلّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ | بگو: «مشرق و مغرب برای خداست؛ |
| یَهْدى مَنْ یَشاءُ اِلیٰ صِراطٍ مُسْتَقیمٍ (142) | هر که را بخواهد به راه راست هدایت می‌کند» (142) |
| وَ کَذٰلِکَ جَعَلْناکُمْ اُمَّهً وَسَطًا | و بدین‌گونه شما را امّتی میانه رو قرار دادیم، |
| لِتَکونوا شُهَداءَ عَلَى النّاسِ | تا برای مردم گواه باشید؛ |
| وَ یَکونَ الرَّسولُ عَلَیْکُمْ شَهیدًا | و پیامبر نیز، ما فوق شما، گواه باشد؛ |
| وَ ما جَعَلْنَا الْقِبْلَهَ الَّتى کُنْتَ عَلَیْها اِلّا | و آن قبله‌ای را که بر آن بودی، تغییر ندادیم، جز آنکه |
| لِنَعْلَمَ مَنْ یَتَّبِعُ الرَّسولَ | معلوم کنیم چه کسی از پیامبر پیروی می‌کند، |
| مِمَّنْ یَنْقَلِبُ عَلیٰ عَقِبَیْهِ | و چه کسی از عقیده‌اش برمی‌گردد؛ |
| وَ اِنْ کانَتْ لَکَبیرَهً اِلّا عَلَى الَّذینَ هَدَى اللّهُ | و این، بزرگ و سنگین بود، جز برای آنان که خدا هدایتشان کرده؛ |
| وَ ما کانَ اللّهُ لِیُضیعَ ایمانَکُمْ | و خدا هرگز نمی‌خواهد که ایمان شما را تباه و نابود کند؛ |
| اِنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَئوفٌ رَحیمٌ (143) | همانا خدا نسبت به مردم، رئوف و مهربان است (143) |
| قَدْ نَریٰ تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فِى السَّماءِ | ای پیامبر، مسلّماً ما گردش چهره‌ی تو را به طرف آسمان، می‌بینیم؛ |
| فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَهً تَرْضاها | پس حتماً رویت را، به سوی قبله‌ای که می‌پسندی، می‌گردانیم؛ |
| فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ | پس در نماز به سوی «مسجدالحرام» رو کن؛ |
| وَ حَیْثُ ما کُنْتُمْ فَوَلّوا وُجوهَکُمْ شَطْرَهو | و هر جا که بودید، روی خود را به سوی آن بگردانید؛ |
| وَ اِنَّ الَّذینَ اوتُوا الْکِتابَ | و بدون شک کسانی که کتاب به آنان داده شد، |
| لَیَعْلَمونَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ | می‌دانند که این، حق و از جانب صاحب اختیار آنان است؛ |
| وَ مَا اللّهُ بِغافِلٍ عَمّا یَعْمَلونَ (144) | و خدا هرگز از اعمال آنان غافل نیست. (144) |
