در این مقاله، به بررسی و ترجمه آیات 151 تا 158 سوره بقره، از کتاب مقدس قرآن خواهیم پرداخت. این آیات، یکی از مهمترین فصلهای قرآن هستند که در آنها به موضوعاتی مانند فرستاده شدن پیامبران، اهمیت نماز و صبر، و حکمت پشت مصائب بیان شده است.
| کَما اَرْسَلْنا فیکُمْ رَسولًا مِنْکُمْ | همانطور که پیامبری از خودتان را در میان شما فرستادیم، |
| یَتْلو عَلَیْکُمْ آیاتِنا وَ یُزَکّیکُمْ | تا آیات ما را، بخوبی برایتان بخواند و شما را پاک گرداند؛ |
| وَ یُعَلِّمُکُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ | و به شما کتاب و حکمت را بیاموزد؛ |
| وَ یُعَلِّمُکُمْ ما لَمْ تَکونوا تَعْلَمونَ (151) | و آنچه را که نمیدانستید، به شما آموزش دهد (151) |
| فَاذْکُرونى اَذْکُرْکُمْ | پس مرا یاد کنید تا من هم، شما را یاد کنم؛ |
| وَ اشْکُروا لى وَ لاتَکْفُرونِ (152) | و شکر مرا بجا آورید و مرا ناسپاسی نکنید. (152) |
| یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا | ای کسانی که ایمان آوردهاید: |
| اسْتَعینوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاهِ | از صبر و نماز یاری بجویید؛ |
| اِنَّ اللّهَ مَعَ الصّابِرینَ (153) | که خدا، حتماً با صابران است (153) |
| وَ لا تَقولوا لِمَنْ یُقْتَلُ فى سَبیلِ اللّهِ اَمْواتٌ | و به کسانی که در راه خدا کشته میشوند، مرده نگویید؛ |
| بَلْ اَحْیاءٌ وَ لٰکِنْ لاتَشْعُرونَ (154) | بلکه زندهاند، ولی شما این امر را درک نمیکنید[i] (154) |
| وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَىْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجوعِ | حتماً شما را با چیزی از اینها میآزماییم: ترس، گرسنگی، |
| وَ نَقْصٍ مِنَ الْاَمْوالِ وَ الْاَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ | کمی اموال، بیماری یا مرگ عزیزان و کمبود محصولات؛ |
| وَ بَشِّرِ الصّابِرینَ (155) | و به صابران مژده بده (155) |
| اَلَّذینَ اِذا اَصابَتْهُمْ مُصیبَهٌ قالوا | آنان که اگر به مصیبتی گرفتار شوند، گویند: |
| اِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَیْهِ راجِعونَ (156) | «ما تحت اراده الهی هستیم و به سوی او باز میگردیم» (156) |
| اُولٰئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْرَبِّهِمْ وَ رَحْمَهٌ | صلوات و رحمت الهی بر آنهاست؛ |
| وَ اُولٰئِکَ هُمُ الْمُهْتَدونَ (157) | و آنها از هدایت یافتگان هستند (157) |
| اِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَهَ مِنْ شَعائِرِ اللّهِ | همانا «صفا» و «مروه» از شعائر و نشانههای خداست؛ |
| فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ اَوِ اعْتَمَرَ | پس هر کسی حجّ خانه ی کعبه یا عمره را بهجا آورد، |
| فَلا جُناحَ عَلَیْهِ اَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما | هیچ گناهی بر او نیست که در بین آن دو محل طواف کند؛ |
| وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَیْرًا | پس هر که نیکی کند، |
| فَاِنَّ اللّهَ شاکِرٌ عَلیمٌ (158) | خدا همیشه قدرشناس و داناست. (158) |
[i] «شَعر» به معنای «مو» می باشد و «لا تشعرون» یعنی ریزبین و موشکاف نیستید.
خوب است به شرطی که: