جزء شانزدهم قرآن کریم شامل ادامه سوره الکهف، کل سوره مریم، و کل سوره طه است. جزء شانزده به موضوعاتی مانند رحمت و عدالت الهی، اهمیت صبر و استقامت در برابر سختی‌ها، و لزوم ایمان به خدا و روز قیامت می‌پردازد. این جزء همچنین رویکردی عرفانی دارد و به حقیقت ایمان و نیاز به تسلیم در برابر خواست خداوند تأکید می‌ورزد. این جزء که با آیات ۷۵ تا ۱۱۰ سوره کهف آغاز می شود ادامه داستان حضرت موسی (ع) و خضر (ع) را شامل می‌شود، که در آن خضر اعمالی را انجام می‌دهد که در ظاهر نامناسب به نظر می‌رسند، اما در نهایت حکمت‌های پنهانی پشت آنها آشکار می‌شوند. این بخش همچنین به داستان ذوالقرنین می‌پردازد و با بیان نکاتی درباره قیامت و نتیجه اعمال انسان‌ها به پایان می‌رسد.
در ادامه سوره مریم با ۹۸ آیه به داستان‌های چند پیامبر می‌پردازد، اما تمرکز اصلی آن بر داستان حضرت مریم (س) و تولد معجزه‌آسای پسرش، حضرت عیسی (ع) است. این سوره همچنین داستان حضرت زکریا (ع) و تولد حضرت یحیی (ع) را روایت می‌کند و به بحث در مورد توحید، قیامت و پاسخگویی انسان‌ها در برابر خدا می‌پردازد.
در نهایت سوره طه با ۱۳۵ آیه که بر داستان حضرت موسی (ع) از زمان ولادت تا رسالت نبوی و مواجهه با فرعون تمرکز دارد آمده است.همچنین به موضوع آزمایش و صبر پیامبران الهی و هدایت آنها به سوی راستی اشاره دارد.
جزء ۱۶ قران مجموعا شامل ۲۶۹ آیه می باشد.
