«ما آسمان، زمین و آنچه را بین آن‌هاست، برای سرگرمی نیافریده‌ایم،»(انبیاء/۱۶)
فرزندان آدم به عنوان موجود برتر و جانشین خدا، در حفظ و مراقبت از آن‌ها مسئولند.
کره زمین، مکانی حساس، آسیب‌پذیر و شکننده است و نه فقط هنوز خانه‌ی ما است بلکه تنها خانه‌ی ما است.
در قرن اخیر ما سلامتی زمین را به خطر انداخته‌ایم و حریصانه و غیرمعقول از آن بهره‌برداری کرده‌ایم و امروز علایم این بیماری، یعنی فرونشست زمین، گرم شدن و آلودگی هوا، ریزگرد ها، خشکسالی و سیل را به روشنی مشاهده می‌کنیم.
پیامد اینگونه حوادث غیر طبیعی، بحران‌های اقتصادی و اجتماعی است که با تخریب محیط زیست و کوچ دسته جمعی شروع می‌شود و با صدمه به اقشار آسیب‌پذیر جامعه ادامه خواهد یافت و جان میلیون‌ها جاندار، گیاه و آبزی را در خطر نابودی قرار خواهد داد.
برای سلامتی زمین، ناچاریم سبک زندگی خود را تغییر دهیم، از اسراف دوری کنیم، در مصرف آب و انرژی و غذا صرفه‌جویی نماییم، وسایل و لوازم بادوام‌تر بسازیم و با قناعت زندگی کنیم تا به طبیعت فرصت بازسازی و رشد دهیم و همیشه به خود یاد‌آور شویم:
چگونه زندگی می‌کنیم؟
چه چیزی می‌خریم؟
و چه مقدار مصرف می‌کنیم؟
ای خالق هستی!
شُکرگزاریم که « زمین را محل آرامش مردم قراردادی.»(اعراف/۱۰) حرص و طمع را از ما دور کن و یاری رسان تا از این سیاره، خِردمندانه بهره‌برداری کنیم. «از اینکه ما را عزیز داشتی و انواع روزی پاکیزه به ما عطا کردی و بر بسیاری از موجوداتی که خلق کردی، برتری کامل بخشیدی، سپاسگزاریم.»۳
وجود ما را از مهربانی بارورکن و از بی‌تفاوتی، خودخواهی، بدبینی و تردید، تُهی فرما.
ما برای آشغال ریختن و آلوده کردن زمینِ زیبایی که آفریدی متاسفیم، ما را ببخش و به ما بیاموز تا از جهان به دُرستی مراقبت کنیم. آمین
« پاکیزگی ما، نشان از ایمان به خداست »(منسوب به محمد (ص))
