«خدا ما را با ویژگی‌های متفاوت آفریده است، هر کس در کار خود تلاش کند، بهره می برد، چه مرد باشد و چه زن.
تنگ‌نظر نباشیم و امتیازاتی که خداوند به دیگران داده است را آرزو نکنیم. به جای حسادت یا درخواست‌های بیهوده، مکمل هم باشیم و نعمت‌های تمام نشدنی خدا را آرزو کنیم، خدا از همه‌ی آرزوها و نیاز‌های ما با خبر است.»
(نساء/۳۲)
«ای خدای دانا و حکیم!» (بقره/۳۲)
همه‌ی کارهای من، با نام نیک تو آغاز می‌شوند و با یاریت ادامه خواهند یافت و به پایان خواهند رسید. کمکم کن، «در کارهای خوب، پیشتاز باشم.» (بقره/۱۴۸)
ای بخشنده مهربان؛
وجودم را از گناه پاک کن، از حسادت رهاییم ده و با نور و علم خویش مرا هدایت کن.
آرزو دارم با عشق تو پرورش یابم و با خدمت به مردم سعادتمند شوم.
امیدوارم این آیین الهی، برای رسیدن به سعادت در زندگی به من یاری رساند. آمین
حسادت، اولین درس شیطان است
دعای شکرگزاری برای استعداد و موفقیت
«ای انسان چه چیز تو را نسبت به پروردگار کریمت جسور کرد؟
آن خدایی که تو را آفرید، سامان داد و منظم ساخت.»
(انفطار/۶)
بیشتر کسانی که در زندگی به عظمت رسیده‌اند، از استعداد مادرزادی برخوردار نبوده‌اند، بلکه بزرگی را کسب کردند!
ویژگی آن‌ها، داشتن اراده ی استوار، تمرکز در کار و چشم پوشی از لذت‌های زود گذر برای رسیدن به منافع دراز مدت بوده است.
بزرگان ابتدا بر ترس از دانستن غلبه کرده‌اند و سپس هدف ارزشمند خود را در زندگی مشخص کرده و همه اراده و توانشان را جهت رسیدن به آن بکار گرفته‌اند.
ای «فرزانه‌ی دانا،» (حجر/۲۵)مشعل علم و دانش تو جاویدان است!
«از حکمت، دانش و استعدادی که به من بخشیدی، سپاسگزارم. این خیر فراوانی است که به من عطا کردی.» (بقره/۲۶۹)
کمکم کن با مطالعه و تحقیق، علمم را افزون کنم و در راه خُرسندی تو و سربلندی کشورم استفاده کنم.
خدایا، شُکرگزار نعمت های تو هستم!
به من فروتنی عطا کن و مرا از بیماری غرور و خودستایی مصون‌دار. آمین
استعداد را خداوند بخشیده؛ فروتن باش. شهرت را بشر داده؛ سپاسگزار باش. غرور را خودت بدست آوردی؛ مواظب باش.
