۱۰۰۱ اسم دختر عربی با معنی و تلفظ

تاریخ و فرهنگ کشور ما ایران با ورود دین مبین اسلام از سال های دور با کیش و آیین عرب و اسلام گره خورده و شباهت های زیادی به هم دارد. حتی لغات و کلمات بسیاری از زبان عربی وارد زبان پارسی شده و مورد استفاده روزمره ما قرار می گیرد. به خاطر این همبستگی و علاقه و احترام بسیاری از افراد به دین اسلام، انتخاب برخی از پدر و مادران برای اسم دختر دلبندشان، اسم های عربی و قرآنی است. در ادامه لیست کاملی از اسم دختر عربی به همراه معنی و تلفظ را گردهم آوردیم تا راهنمایی برای شما عزیزان برای این انتخاب مهم باشد.

نام	تلفظ	معنی
آتنا	/ātenā/	از واژه‌های قرآنی در سوره بقره، آل‌عمران و کهف به معنای عطا کن به ما، ببخش به ما
آتیه	/ātiye/	۱- آینده، زمان آینده؛ ۲- مجاز از وضع و حالت چیزی در زمان آینده به ویژه وضع و حالت خوب یا مناسب.
آسیه	/āsiye/	۱- اندوهگین؛ ۲- استوانه، ستون
آفاق	/āfāq/	۱- جمع افق، عالم، گیتی، جهان؛ کرانه‌های آسمان، اطراف؛ ۲- مجاز از عالم ظاهر و جهان ماده؛ ۳- در قدیم مجاز از جهانیان، همه‌ی مردم جهان بوده است.
آفاق السادات	/āfāqosādāt/	اطراف، کشورها، جهان
آلاء	/ālā’/	۱- نعمت‌ها، نیکی‌ها، نیکویی‌ها؛ ۲- از واژه‌های قرآنی.
آمال	/āmāl/	جمع امل، امیدها، آرزوها.
آمنا	/āmanā/	۱- صورت دیگر آمنه؛ ۲- امین شده؛ ۳- زن ایمان آورنده.
آمنه	/āmene/	مؤنث اسم آمن و به معنای ایمن و بی‌خوف، در امن و امان
آنسه	/ānese/	۱- زن نیکو؛ ۲- دختر خانم؛ ۳- زن نیکو زبان.
آیات	/āyāt/	جمع آیه، آیه‌ها، نشانه‌ها، علامت‌ها.
آیه	/āyeh/	نشانه، نشان‌، معجزه، دلیل، حجت، برهان؛ ۲- اعجوبه، عجیبه
ابتسام	/ebtesām/	لبخند زدن، تبسم کردن
ابتهاج	/ebtehāj/	۱- شادن شدن، خوش و خرم؛ ۲- (در قدیم) شادمانی، خوشی.
ابتهال	/ebtehāl/	با ناله و زاری دعا کردن
اجلال	/ejlāl/	۱- بزرگ داشتن، تجلیل؛ ۲- شوکت و جلال، بلندی مقام؛ ۳- کبریا و عظمت پروردگار.
احترام	/ehterām/	حرمت داشتن، محترم بودن، حرمت، پاس، بزرگداشت
احصا	/ehsā/	شمردن، شمارش، آمارگیری، سرشماری.
احلام	/ahlām/	جمع حلم، بردباری‌ها، وقارها، عقل‌ها، جمع حلیم، بردباران
احیا	/ahyā/	۱- زندگان؛ ۲- زندگی؛ ۳- زندگی از نو؛ ۴-خاندان‌ها، قبیله‌ها.
اختر	/axtar/	۱- در نجوم به معنای جرم فلکی، ستاره، کوکب، نجم؛ ۲- نام نوعی گیاه است؛ ۳- در قدیم در باور قدما ستاره‌ی بخت و اقبال؛ ۴ – پرچم، عَلَم، درفش.
اخلاص	/exlās/	۱- دوستی خالص داشتن، خلوص نیت داشتن، عقیده داشتن، عقیده پاک داشتن، ارادت صادق داشتن؛ ۲- در تصوف به معنای یک سره روی کردن و پرداختن به خداوند؛ ۳- رها کردن، نجات دادن.
ادنا	/adnā/	۱- از واژه های قرآنی؛ ۲- (در قدیم) کمترین، جزئی ترین؛ ۳- پایین تر؛ ۴- پایین ترین، نازل ترین.
ادیبه	/adibe/	مؤنث اسم ادیب و به معنای زیرک، نگهدارنده حد همه چیز
ارزین	/arzin/	۱- (منسوب به اَرز)، ارزشمند، ارجمند، دارای جاه و مقام، دارای حرمت و عزت و احترام؛ ۲- نگه دارنده‌ی راستی و درستی.
ارم	/eram/	مجاز از دختر زیبا و با طراوت.
اروی	/arva/	سپر ابتر، راوی تر، دختر عموی پیامبر
ارین	/arin/	شادی، شادان شدن، وجد آمدن.
ارینب	/orayneb/	خرگوش کوچک ماده، در عرب کنایه، از زن زیبا و ظریف
ازل	/azal/	۱- ابتدا نداشتن، بی‌آغازی، قَدَم مقابلِ ابد، زمانی که از آن ابتدا نباشد؛ ۲- (در فلسفه) استمرار بی‌نهایتِ زمان در گذشته.
ازهار	/ažār/	جمع زَهر، گل‌ها، شکوفه‌ها.
اسده	/asade/	شیر ماده
اسرا	/esrā/	به شب راه رفتن، در شب سیر کردن، معراج پیغمبر اکرم (ص)، نام هفدهمین سوره قرآن کریم دارای صد و یازده آیه، در گویش سمنان اشک
اسرار	/asrār/	رازها، جمع سر
اسمر	/asmar/	گندمگون، سبزه
اسمره	/asmare/	مونث اسمر، زن زیبای گندمگون
اسنا	/asnā/	ارفع، بلندتر، عالی‌تر.
اشتیاق	/eštiyāq/	۱- رغبت بسیار، شوق، آرزومندی؛ ۲- (در تصوف) کشش و مجذوب شدن عاشق به معشوق.
اشجان	/ašjān/	غم‌ها.
اشرف	/ašraf/	گرانمایه‌تر، شریفتر، شریفترین، والاترین، بالاتر، نام پیشین شهر بهشهر در استان مازندران
اشرف السادات	/ašrafosādāt/	شریفترین در سادات
اشواق	/ašvāq/	جمع شَوق، (در قدیم) شوق ها، آرزومندی ها.
اصفیاء	/asfiya/	پیامبران، رسولان، جمع صفی
اطرا	/etrā/	بسیار ستودن، مدح و ستایش فراوان، مبالغه کردن در مدح کسی، درود گفتن زیاد و زیاده‌روی در ستایش کسی.
اعراف	/aerāf/	در اعتقاد برخی از مذاهب، جایی بین بهشت و دوزخ، برزخ.
اعظم السادات	/azam-ol-sādāt/	بزرگوارترین سادات
افتخار	/eftexār/	فخر، فخر کردن، نازش، نازیدن، سرافرازی.
افتخارالسادات	/eftexārosādāt/	سرافراز سادات
افتخارالملوک	/eftexārolmoluk/	سرافراز پادشاهان
افخم	/afxam/	بزرگ قدرتر، گرانمایه تر، بلند مرتبه تر

بهترین اسامی دخترانه عربی و قرآنی

افخم السادات	/afxam-ol-sādāt/	بزرگوارترین سادات
افراح	/efrāh/	شاد کردن.
افق	/ofoq/	۱- خطی که به نظر می‌رسد در محل تقاطع زمین و آسمان وجود دارد؛ ۲- کناره‌ی آسمان؛ ۳- پهنه، گستره، ساحت (معمولاً در این ، جنبه ی مجازی دارد)؛ ۴- (درنجوم) صفحه ای که از مرکز زمین به موازات افق حسی رسم شود، افق آسمانی، افق حقیقی، افق هندسی؛ ۵- (در قدیم) مجاز از سرزمین.
افنان	/afnān/	شاخ درخت، شاخه‌های درخت، شاخسار، شاخه‌ها.
اقبال	/eqbāl/	بخت و طالع، روی‌آوردن، سعادت، نیک بخت، خوشبختی
اقدس	/aqdas/	پاک تر، پاکیزه تر، مقدس تر، عنوانی احترام آمیز برای بزرگان یا مکانهای مقدس
اقدس السادات	/aqdas-ol-sādāt/	پاکترین سادات
اقدم	/aqdam/	پیشتر، مقدم تر، قدیمی تر
اکرم السادات	/akram-ol-sādāt/	گرامی ترین سادات
التجا	/eltejā/	پناه بردن، پناه جستن، پناه جوئی.
التفات	/eltefāt/	توجه، نگرش، مهربانی، لطف
التیام	/eltiyām/	۱- به هم آوردن، سر به هم آوردن، پیوسته شدن، سازواری میان دو چیز؛ ۲- مجاز از صلح و آشتی.
الحان	/alhān/	آوازها، آهنگ ها، آوازهای خوش، نغمه‌های دلکش، صداهای موزون و خوشایندی که انسان یا بعضی پرندگان یا آلات موسیقی تولید می‌کنند
الفت	/olfat/	خوگیری، انس، محبت، دوستی، همدمی، عادت کردن به کسی (چیزی) همراه با دوست داشتن او (آن)
المیس	/elmais/	درختی با پوست تنه‌ی صاف به رنگ خاکستری تیره، برگ‌های بیضی نوک تیز و دندانه دار که روی آنها به رنگ سبز تیره است و زیر آنها کرک‌های نرم خاکستری دارد. میوه‌ی قهوه‌ای رنگ آن، خوردنی است و از ریشه‌ی آن در رنگرزی استفاده می‌شود.
الها	/elhā/	۱- شادی آوردن؛ ۲-بسیار بخشش کردن؛ ۳- به شنیدن آواز مشغول شدن.
الهام	/elhām/	به دل افکندن، در دل انداختن؛ القاء خاص در قلب به طریق فیض؛ رسیدن فکر به ذهن و در معارف اسلامی القای امری از سوی خداوند به دل کسی؛ دریافت و شعور غریزی.
الهه	/elāhe/	رب‌النوع، پرستش کردن، ماه نو، آفتاب، بتان
الوان	/alvān/	۱- رنگ‌ها، نوع‌ها، رنگارنگ، رنگین؛ ۲- گوناگون، گونه‌گون؛ ۳- اقسام، انواع
الیسا	/alisā/	دختری که مانند گل انار لطیف است
ام البنین	/ommolbanin/	مادر پسران
ام ایمن	/ommeayman/	مادر ایمن، نام دایه پیامبر (ص)
ام سلمه	/omme salame/	۱) [حدود سال ۶۰ هجری] نام یکی از همسران پیامبر اسلام(ص)؛ ۲) کنیه‌ی چند تن از دختران امامان معصوم.
ام فروه	/omme farve/	۱) مادر امام جعفر صادق(ع)؛ ۲) نام دختر امام موسی بن جعفر(ع).
ام کلثوم	/omme kolsum/	شیر ماده
ام لیلا	/ommeleylā/	شراب سیاهگون، نام همسر حضرت امام حسین
ام هانی	/ommehāni/	مادر هانی، خدمتکار، نام خواهر امام علی
امامه	/emāme/	دختر حمزه عموی پیامبر و نام همسر حضرت علی
امان	/amān/	بی ترس، ایمن، حفاظت، عنایت، زنهار، پناه، ایمنی، آرامش
امل	/amal/	امید و آرزو.
املح	/amlah/	بانمک تر، زیباتر
امیمه	/omaimah/	مادر کوچک و مهربان (مصغر اُم یا اُمَه)
امینه	/amine/	مؤنث اسم امین، زن مورد اطمینان و درستکار
امینه اقدس	/amine aqdas/	امانت دار پاک، یکی از زنان ناصرالدین شاه
انتصار	/entesār/	یاری دادن، کمک کردن، یاری یافتن، نصرت یافتن، پیروزی یافتن، داد ستدن
انسیه	/ensiyye/	‌اِنس‌= ‌انسان،‌ بشر‌+ ایه (پسوند نسبت))، مربوط به انس، منسوب به انس، انسانی، آدمی.
انفال	/anfāl/	۱- سوره‌ی هشتم از قرآن کریم دارای هفتاد و شش آیه؛ ۲- اموال عمومی.
انهار	/anhār/	جمع نَهر، جوی ها، یا جوی های بزرگ و پرآب.
انیس	/anis/	انس گیرنده، همدم، مصاحب، همنشین، مجاز از محبوب و مطلوب
انیسه	/anise/	زن انس گیرنده و همدم، زن مصاحب و همنشین
اهتمام	/ehtemām/	کوشش، همت، دل بستن، غمخواری
اهدا	/ehdā/	دادن یا فرستادن چیزی به کسی به عنوان تحفه، هدیه دادن.
ایتا	/itā/	در قدیم به دادن.
ایثار	/isār/	۱- برگزیدن، بخشش، عطا، کرامت کردن؛ ۲- نفع دیگری با دیگران را بر نفع خود ترجیح دادن، گذشت کردن از حق خود برای آن که دیگری یا دیگران به حق خود برسند، از خود گذشتگی.
ایده	/ide/	فکر و عقیده
ایشاع	/ašā‛/	گل کردن درخت، شکوفه دار شدن درخت.
ایفا	/ifā/	۱- انجام دادن، به جا آوردن؛ ۲- به پایان بردن وعده و پیمان، وفا کردن.
ایلاف	/ilāf/	دوست کردن، سازواری دادن، خو گرفتن، در قرآن به معنای عهد و مانند و اجازه به امان است.
ایما	/imā/	۱- چیزی را با حرکتِ دست یا چشم و ابرو نشان دادن، اشاره؛ ۲- بیان موضوعی به طور رمز یا خلاصه.
ایناس	/inās/	انس، مؤانست، انس دادن، خو گرفتن، انس یافتن، دمسازی.

اسم عربی برای دختر با معنی و تلفظ

اینانا	/inānā/	الهه عشق
ایوا	/eivā/	پناه و جای دادن کسی را.
بارقه	/bāreqe/	بارقَه، پرتو، نور، روشنی.
باقیه	/bāqiye/	مؤنث باقی، ۱- عمل صالح؛ ۲- آن که یا آنچه وجود دارد، موجود؛ ۳- پاینده، پایدار
بانیه	/bāniye/	بنا کننده، مؤسس، بنیانگذار.
باهره	/bāhere/	مؤنث باهر و به معنای درخشان، تابان
بتول	/batul/	۱- کسی که از دنیا منقطع شده است و به خدا پیوسته است؛ ۲- زن بریده از دنیا برای خدا
بثینه	/bosainah/	۱- به معنای مرغزار؛ ۲- زمین نرم و هموار؛ ۳- زن صاحب جمال و زیبا
بدرالجمال	/badrojjamāl/	۱- ماه‌رو، مه‌رو؛ ۲- مجاز از کسیکه زیبایی آن چون ماه است.
بدرالزمان	/badrozzamān/	۱- ماه زمانه، ماه روی روزگار؛ ۲- مجاز از زیباروی زمانه.
بدرالسادات	/badrosādāt/	ماه تمام سادات
بدری	/badri/	۱- بارانی که پیش از زمستان ببارد، بارانی که پیش از سرما بیاید؛ ۲- بدر بودن، ماه تمام و دو هفته بودن، حالت ماه دو هفته.
بدریه	/badriye/	بدر = ماهی که به صورت دایره‌ی کامل دیده می‌شود، ماه شب چهاردهم + ایه/iye-/ (پسوند نسبت)، ۱- منسوب به بدر یا ماه شب چهارده؛ ۲- مجاز از ماه مانند و زیبارو.
بدیعه	/badiee/	مؤنث نام بدیع و به معنای نادر روزگار
برکه	/berke/	گودی کوچک و کم عمقی از زمین که در آن آب جمع شده باشد، استخر طبیعی، آب گیر
بسامه	/bassāme/	مؤنث اسم بَسام و به معنای بسیار تبسم کننده، خوشرو، خندان، گشاده روی
بسیمه	/basime/	مونث بسیم
بشارت	/bešārat/	۱- خبر خوش، مژده، مژده دادن، مژده آوردن؛ ۲- در ادبیات عرفانی به معنای بشارت به وصل حبیب به سوی حبیب است.
بشرا – بشری	/bošra/	بشارت، مژده، مژدگانی، از واژه‌های قرآنی
بشری (بشرا)	/bošrā/	۱- بشارت، مژده، مژدگانی؛ ۲- از واژه‌های قرآنی (یونس: ۶۴).
بصیرت	/basirat/	۱- بینایی؛ ۲- مجاز از آگاهی داشتن از امری و جزئیات آن را در نظر داشتن، آگاهی و دانایی؛ ۳- (در تصوف) نیروی باطنی که سالک با آن حقایق و باطن امور و اشیا را در می یابد.
بعثت	/beesat/	۱- برانگیختن و به کاری واداشتن، زنده کردن؛ ۲- انتصاب پیامبر اسلام(ص) به مقام نبوت از سوی خداوند.
بلیغه	/baliqe/	زن زبان آور و چیره زبان
بنت الحسنی	/bentolhosnā/	دختر زنِ نیکو، دختری که از زن نیکو متولد شده است.
بنت الهدی	/bentolhodā/	دختر هدایت شده.
بهنانه	/behnāne/	زن خوشبو، نرم گفتار، خندان
بهیره	/bahire/	۱- شریف؛ ۲- زیبا؛ ۳- زن سنگین کفل، بزرگ سرین.
بهیه	/behiye/	۱- تابان، روشن؛ ۲- فاخر، شکوه‌مند.
بیان	/bayān/	۱- سخن، گفتار؛ ۲- شرح و توضیح؛ ۳- زبان‌آوری، فصاحت و بلاغت؛ ۴- مجاز از زبان؛ ۵- در اصطلاح علوم بلاغی علمی است که به یاری آن می‌توان یک معنا را به شیوه های گوناگون، با وضوح و خفای متفاوت ادا کرد.
بیدا	/beydā/	صحرا، بیابان.
تاج الزمان	/tājozamān/	آن که چون تاج در رأس زمان خود است
تاج الملک	/tājolmalek/	افسر پادشاهی، تاج پادشاهی
تاج الملوک	/tājolmoluk/	افسر پادشاهان، تاج شاهان، گیاهی گیاهی زینتی از خانواده آلاله با گلهای زیبای واژگون
تاجیه	/tājie/	مونث تاجی
تالیا	/tāliyā/	تالی + الف اسم ساز، مجاز از یعنی دختر دوم، تلاوت کننده قران مرکب از تالی عربی به معنی تلاوت کننده + الف تانیث فارسی، در اساطیر یونانی الهه موسیقی و رقص، دختر شاه خدایان زئوس و الهه خاطرات منه موزین است
تامیلا	/tāmilā/	از روی امیدواری، امیدوارانه، در برخی منابع به معنی بخشنده
تبرک	/tabarok/	مبارک بودن، مبارکی، خجستگی، خوش یمنی، برکت گرفتن
تبرک	/tabarrok/	مبارک بودن، مبارکی، خجستگی، خوش یمنی؛ برکت گرفتن.
تبسم	/tabassom/	۱- لبخند، خنده‌ی بدون صدا؛ ۲- در قدیم مجاز از درخشیدن.
تحفه	/tohfe/	۱- هدیه؛ ۲- در گفتگو مجاز از شخص بسیار ارزشمند.
ترنم	/tarannom/	خواندن شعر، ترانه، و مانند آنها به حالت موسیقایی و معمولًا با صدای پایین، زمزمه کردن یک نغمه، آواز، سرود
تسلا	/tasallā/	۱- آرامش یافتن یا کم شدن اندوه، آرامش؛ ۲- در قدیم به معنی خشنود، خرسند، راضی.
تسنیم	/tasnim/	از ریشه‌ی «سنم» در لغت به معنای «بزرگ شدن کوهان شتر» و نیز «بزرگ و مهتر قوم گردیدن» است
تقوا	/taqvā/	تقوی، نگه داشتن خود از گناه و اطاعت از خداوند، پرهیزگاری.
تکتم	/taktam/	نام چاه زمزم
تلما	/telmā/	گندمگون
تمنا	/tamannā/	خواهش، آرزو
تهانی	/tahāni/	تهنیت گفتن به یکدیگر
ثابته	/sābete/	مؤنث اسم ثابت، یکی از ستارگان ثابت.
ثریا	/sorayyā/	ستاره پروین، چلچراغ، پرن، پرند

ثمانه	/samāne/	با ارزش و گرانبها
ثمر	/samar/	میوه، مجاز از نتیجه و حاصل
ثمره	/samare/	میوه، مجاز از نتیجه و حاصل
ثمن	/saman/	بها، قیمت.
ثمیلا	/samilā/	سرمه کشیده
ثمیله	/samile/	سرمه کشیده
ثمین	/samin/	گرانبها، قیمتی، گران
ثمینا	/saminā/	ثمین + الف نسبت، منسوب به ثمین
ثمینه	/samine/	گران بها، قیمتی، گران
ثنا	/sanā/	ستایش، مدح، دعا، درود و تحیت، حمد، شکر، سپاس
ثنایا	/sanāyā/	جمع تثنیه، دندان مقدم دهان.
جراده	/jarāde/	ملخ، یکی از زنان سلیمان نبی
جریریه	/jaririye/	جریره
جعده	/jade/	بره ماده، گیاهی خوشبو که در کنار رودها می روید
جلاله	/jalāle/	مؤنث اسم جلال
جلوه	/jelve/	نمایان شدن، خود را آشکار کردن، خودنمایی؛ مجاز از زیبایی، جاذبه.
جلیله	/jalile/	مؤنث اسم جلیل
جمانه	/jomāne/	یک دانه مروارید، یک دانه لؤلؤ
جمیله	/jamile/	مؤنث اسم جمیل
جنات	/jannāt/	بهشت‌ها.
جنان	/jenān/	بهشت، باغ‌ها
جنت	/jannat/	بهشت، فردوس.
جوزا	/joza/	یکی از صورتهای فلکی، سومین برج از برجهای دوازده گانه مطابق خرداد
جوهر	/johar/	گوهر
جیا	/jiyā/	چیزی که بر آن دیگ نهند
جیداء	/jaydā/	زنی که گردن بلند و کشیده و زیبایی دارد
حاتمه	/hātame/	مؤنث حاتم به معنی حاکم، قاضی، داور
حادیه	/hādiye/	مونث حادی
حارثه	/hārese/	مؤنث حارث و به معنی زن کشاورز
حالیه	/hāliye/	زنی که به زیور و زینت آراسته شده باشد
حامده	/hāmede/	مؤنث حامد، سپاسگزار
حانا	/hānā/	۱- در عربی مشتاق و آرزومند ۲- در هندی نام درختی است که میوه ی آن بِل (= نارهندی) است و مصرف دارویی دارد.
حانی	/hāni/	میش یا گاو وحشی
حانیه	/hāniye/	مهربان، دلسوز
حبابه	/habābe/	زن بسیار دوست داشتنی
حبه	/habbe/	۱- دانه‌ی بعضی از میوه‌ها و گیاهان؛ ۲- مجاز از پول بسیار اندک.
حبیبه	/habibe/	مؤنث حبیب، دوست، یار، معشوقه
حدیث	/hadis/	سخنی که از پیامبر اسلام (ص) یا بزرگان دین نقل کنند، روایت، سخن، گفته، داستان، جدید، تازه، نو، مجاز از عشق، سودا
حدیثا	/hadisā/	حدیث + الف اسم ساز ۱- نو، جدید، تازه ۲- خبر.
حدیثه	/hadise/	نو و تازه
حدیقه	/hadiqe/	باغ، بستان، باغچه
حرمت	/hormat/	احترام، اطاعت و فروتنی در برابر اوامر الهی، دوری از زشتی‌ها و به جای آوردن حقوق که رعایت آنها واجب دانسته شده است
حره	/horre/	دختر آزاده، از اسامی حضرت زهرا، از القاب بانوان اشرافی
حریر	/harir/	۱- ابریشم ۲- نوعی پارچه ی ابریشمیِ نازک ۳- پیله ی ابریشم که در حرارت زیاد، کّرمِ درون آن کشته شده باشد ۴- در قدیم نوعی پارچه‌ی ابریشمیِ نازک که از آن برای نوشتن نامه استفاده می‌ کردند ۵- به عنوان نماد هر چیزِ نرم و لطیف.
حریه	/horriye/	حُره
حسانه	/hesāne/	زن بسیار نیکو
حسْنا	/hasnā/	زیبا، زن زیبا
حسنا زهرا (حسنیزهرا)	/hosna-zahrā/	مرکب از نام‌های حُسنا (حُسنی) و زهرا.
حسنا(حسنی)	/hosnā/	در قدیم به معنی نیک، پسندیده.
حسنه	/hasane/	خوب، نیک، پسندیده، عمل نیک و پسندیده عمل پسندیده به ویژه عمل مطابق با شرع، کار نیک.

حسنیه	/hosniye/	نیکوتر، کار نیک، عاقبت نیکو.
حسیبه	/hasibe/	دارنده‌ی نام و شرف و بزرگی، زنِ شریف در اصل و نسب.
حشمت	/hešmat/	۱- بزرگی و احترام ناشی از داشتن قدرت و ثروت بسیار ۲- در قدیم به معنی شرم، حیا، پروا.
حشمت الملوک	/hešmatolmoluk/	جلال و شکوه پادشاهان
حصان	/hasān/	زن شوهردار پاکدامن، مروارید
حصنا	/hasnā/	زن شوهردار پارسا و پاکدامن
حفصه	/hafse/	اسد، شیر
حفیظه	/hafize/	موکّل به چیز، حافظ و محفوظ
حکیمه	/hakime/	مؤنث حکیم، زن حکیم و دانشمند
حلاوت	/halāvat/	مجاز از خوشایند و دلچسب بودن، لذت بخش بودن، دلپذیری، شیرینی.
حلما	/holmā/	جمع حَلیم، بردباران، صبوران.
حلوه	/helvā/	شیرین، کنایه از زن زیبا و شیرین
حلیا	/halyā/	زیور و آرایش
حلیفه	/halife/	مؤنث حلیف، مجاز از زن قرین و همراه، زن هم قسم.
حلیمه	/halime/	مؤنث حلیم، زن خویشتن دار، صبور و با تحمل، دختر بردبار
حلیه	/helye/	۱- در قدیم به معنی زینت، پیرایه، زیور ۲- مجاز از مشخصات صورت و اندام.
حماسه	/hamāse/	کاری افتخار آفرین، نوعی شعر، دلیری، شجاعت، بی باکی، کاری افتخارآفرین که از سر شجاعت و دلاوری یا مهارت انجام شده باشد
حمامه	/hamāme/	کبوتر، هر پرنده طوقدار، مانند فاخته
حمده	/hamde/	سپاس و شکرگزاری
حمرا	/hamrā/	سرخ رنگ
حمیده	/hamide/	مؤنث حمید و به معنی ستوده، پسندیده
حمیرا	/homeyirā/	مصغّر حمرا، زن سرخ و سپید، زن سرخ
حنا	/hanā/	گیاهی درختی که گل های سفید و معطر دارد، گرد بسیار نرم سبز رنگی از گیاهی به همین نام
حنانه	/hannane/	بسیار نوحه کننده، ناله کننده
حنانه	/hannāne/	۱- بسیار نوحه کننده، ناله کننده ۲- ستونی که قبل از ساختن منبر پیامبر اسلام(ص) هنگام وعظ به آن تکیه می‌فرمودند.
حنیسه	/hanise/	زن شجاع
حنیفا	/hanifā/	مسلمان واقعی، فرد پای بند به اسلام، یکتا پرست و موحد.
حنیفه	/hanife/	مؤنث حنیف، دختر درست و پاک، دختر راستین، زن ثابت قدم در دین.
حوا	/havā/	۱- نخستین انسان ماده در مذاهب سامی ۲- در نجوم صورت فلکی بزرگی در آسمان نیمکره‌ی جنوبی، که آن را به صورت مارگیری مجسم می کنند که ماری را با دو دست گرفته است
حور	/hur/	زن زیبای بهشتی
حورا	/ho(w)rā/	حور، زن زیبای بهشتی، زنِ سفید پوستِ سیاه چشم و موی
حورالجمال	/hurojjamāl/	زنی که زیبایی و روی او چون حورا (زن زیبای بهشتی) باشد
حورالعین	/hurolein/	زن یا زنان سفیدپوست درشت چشم
حوردخت	/hordoxt/	دختر سیاه چشم و زیبا
حوروش	/horoš/	دختری چون زن (زنان) زیبای بهشتی
حوری لقا	/hurilaqā/	آن که چون حوری زیباست
حوریه	/huriye/	زن سفید پوست و زیباروی
حیات	/hayāt/	زندگی، زیست
حیرت	/heyrat/	سرگشتگی، سرگردانی
حیفا	/hayfā/	نام بندری در فلسطین
خاشعه	/xāšeee/	مؤنث خاشع، ۱- متواضع و فروتن؛ ۲- خدا ترس و پرهیزکار.
خاطره	/xātere/	اندیشه، یاد بود، ضمیر، یادگاری
خالده	/xālede/	مونث خالد
خان سلطان	/xānsoltān/	ملکه بزرگ، پادشاه بزرگ
ختمی	/xatmi/	گیاهی علفی، پایا، و زینتی از خانواده پنیرک که گلهای درشت دارد
خدیجه	/xadije/	خدیجه در لغت به معنی السحاب(ابرباران زا) یا النخل المثره (درخت خرمای پر ثمر) است. در مجموع خدیجه کسی است که از او خیر و برکت و مهربانی و زیبائی تراوش می کند.
خزال	/xazāl/	با ناز راه رونده، کسی که با ناز راه می‌رود.
خزر	/xazar/	مجاز از زیبا و با طراوت مثل دریا.
خضرا	/xazrā/	مؤنث اخضر و به معنی ۱- سبز، کبود، نیلگون، و آبی و سبز؛ ۲- سبزه‌زار، چمن زار.
خلود	/xolud/	همیشه باقی ماندن، جاودانگی.

خلیله	/xalile/	مؤنث خلیل
خیرالنسا	/xeyronnesā/	بهترینِ زنان
خیزران	/xeyzarān/	نوعی نی مغزدار با ساقه‌ای محکم و بلند
دائمه	/dā’me/	مؤنث دائم و به معنی همیشگی، جاویدان.
داهیه	/dāhiye/	مونث داهی، کار بزرگ، باهوش
درثمین	/dorsamin/	دُر = مروارید، لؤلؤ + ثمین = گران بها، قیمتی ۱- دُر و مروارید گران بها، لؤلؤ قیمتی؛ ۲- مجاز از گران بها و ارزشمند.
دره‌التاج	/doratottāj/	مرواریدی که بر تاج نصب کنند
دریتا	/doritā/	دُری = مانند دُر، درخشان، روشن + تا= نظیر، مانند، لنگه، ۱- منسوب به دُر و دُری؛ ۲- مجاز از زیبا، روشن و درخشان.
دریم	/darim/	پرگوشت، خوش اندام
دعا	/doeā/	۱- درخواست کردن چیزی از خداوند یا بزرگان دین هنگام نیاز، اضطرار، آمرزش خواستن و مانند آنها؛ ۲- هر یک از مجموعه سخنانی که معمولاً به زبان عربی است و از قرآن یا سخنان امامان و بزرگان دین گرفته شده است.
دلیله	/dalile/	راهنما، هدایت کننده
دنیا	/donyā/	در نجوم به معنی کیهان؛ جهان، گیتی.
ذاکره	/zaakere/	مونث ذاکر (آنکه خدا را ستایش می‌کند و ذکر خدا می‌گوید، یاد کننده)
ذبیحه	/zabihe/	مونث ذبیح (ذبح شده)
ذریه	/zoriye/	نسل، فرزندان
ذکیه	/zakiye/	مونث ذکی، زن تیزهوش و زیرک
ذلفا	/zalfaa/	دختر سفید روی، شاعره معاصر خلفای عباسی، دختر ابیض زن و معشوقه‌ی نجده‌ ابن اسود
رؤیا	/ro’yā/	۱- خواب، آنچه در خواب بینند؛ ۲- مجاز از چهره‌ی زیبا و مطلوبی است که در عالم خواب دیده ‌شود.
رئوفه	/ra’ufe/	مؤنث رئوف
رائده	/rā’de/	مونث راید، پیام آور، جوبنده، جوینده
رابعه	/rābeee/	یک چهارم، نام نوایی در موسیقی
راحل	/rāhel/	کوچ فرما، کوچ کننده
راحله	/rāhele/	مؤنث راحل، کوچ فرما، کوچ کننده
راحمه	/rāheme/	مؤنث راحم، به معنی رحمت آورنده و دل سوزاننده.
رادن	/rāden/	۱- زعفران؛ ۲- سرخی که به زردی آمیخته شود.
راشده	/rāšede/	راهنمایی شده، از گمراهی درآمده
راضیه	/rāziye/	۱- پسندیده؛ ۲- خوش؛ ۳- خشنود
راغبه	/rāqebe/	مؤنث راغب، زن مایل و راغب
راغده	/rāqede/	مؤنث راغد، راغد به معنی زندگی خوش و وسیع است، راغده به معنی زنی که زندگانی خوش و فراخ دارد.
رافت	/ra’fat/	نرم خوئی، مهربانی، شفقت.
رافده	/rāfede/	۱- بخشنده و بزرگوار و ارجمند؛ ۲- یاری کننده، اعانت کننده.
رافعه	/rāfe‛e/	مؤنث رافع، ۱- رفع کننده؛ ۲- از میان برنده و نابود کننده؛ ۳- دادخواه و شاکی؛ ۴- برپا دارنده، بلند کننده؛ ۵- آورنده و رساننده.
راکعه	/rāke‛e/	مؤنث راکع، دختر رکوع کننده.
رانیا	/rāniyā/	بیننده
رانیه	/rāniye/	بیننده، نظارت کننده بر چیزی
راهبه	/rāhebe/	مونث راهب
راویه	/rāviye/	بسیار روایت کننده، راوی
رایحه	/rāyehe/	بوی خوش، باران شبانگاهی
رباب	/ro(a)bāb/	۱- ابرهای سفید ۲- در موسیقی سازی با کاسه‌ی طنینی
ربابه	/ro(a)bābe/	رباب
ربیعه	/rabiy‛e/	مؤنث ربیع
رتاج	/retāj/	۱- درِ بزرگ، دروازه؛ ۲- درِ بزرگ که غالباً بندند و از درِ کوچکی که در آن تعبیه شده باشد، آمد و رفت کنند.
رجا	/rajā/	۱- در قدیم به معنی امیدوار بودن، امیدواری، امید؛ ۲-در عرفان به معنی امیدواری سالک به لطف خدا.
رحاب	/rohāb/	پرحوصله و صبور.
رحمه	/rahme/	نام همسر ایوب (ع)
رحیله	/rahile/	زن رونده و کوچ کننده
رحیمه	/rahime/	زن مهربان و دلسوز
رزین	/razin/	۱- ساکت، آرام؛ باوقار، متین، موقر، سنگین؛ ۲- خوش نظر، خوش فکر، نیک رأی
رشا	/rašā/	صورت تخفیف یافتۀ «رَشَأ»، بچۀ آهو، بچه آهویی که همپای مادر راه می‌رود.
رشدیه	/rošdiye/	خردمند.

رشیده	/rašide/	مؤنث رشید
رضوا	/razvā/	منسوب به رَضوی، نام کوهی میانِ مدینه و ینبُع در جزیرهالعرب.
رضیه	/raziye/	مونث رضی، زن راضی، خوشنود، پسندیده
رعنا	/raenā/	۱- زیبا و دلفریب؛ ۲- زن خویشتن آرا؛ ۳- در قدیم به معنای ویژگی آن که یا آنچه به سبب داشتن ظاهر زیبا، قدرت، یا ثروت بسیار، خودخواه و گستاخ شده است؛ ۴- مجاز از بلند و کشیده؛ ۵- گلی که از درون سرخ و از بیرون زرد باشد.
رفعت	/ra(e)feat/	مجاز از برتری مقام و موقعیت، بلند قدری، افراشتگی و بلندی.
رفعت الملوک	/rafatolmoluk/	موجب بلند مرتبگی پادشاهان
رفیعا	/rafiā/	رفیع، بلند پایه، الف آخر علامت بزرگداشت و تعظیم است
رفیعه	/rafiee/	مؤنث رفیع
رقیه	/roqa(i)yye/	به معنی دعا، تعویذ
رقیه ثنا	/roqaye-sanā/	مرکب از نام‌های رقیه و ثنا.
رقیه سادات	/roqayesādāt/	نامی مرکب از رقیه + سادات
رمانه	/rommāne/	یک انار، یک دانه انار
رمیصا	/romaysā/	یکی از دو ستاره‌ای است که برذراع است، شِعرهای شامیه، غموص
رنا	/ranā/	۱- شادمان گردیدن، شاد شدن، چیزی که در وی نگرند از جهت خوبی و حسن آن؛ ۲- جمال.
رنان	/rannān/	پُرطنین، طنین انداز، پر سرو صدا.
رنانه	/rannāne/	بسیار پُرطنین، بسیار طنین انداز و پر سر و صدا.
رنین	/ranin/	صوت، صوت همراه با گریه، نغمه، آوا، آهنگ.
روحا	/ruhā/	۱- آنچه به روان انسان شادابی و طراوت می بخشد، جانبخش، مفرح؛ ۲- گوشه‌ای در موسیقی ایرانی.
روح‌افزا	/ruhafzā/	آنچه به روان انسان شادابی و طراوت می‌بخشد، جانبخش، مفرح، گوشه‌ای در موسیقی ایرانی
رویدا	/rovaidā/	کسی که به آهستگی راه می‌رود و اصل آن رویداً می‌باشد.
ریاح	/riyāh/	جمعِ ریح، ۱- بادها؛ ۲- مجاز از لطیف.
ریحان	/reyhān/	گیاهی خوشبو از خانواده ی نعناع که مصرف خوراکی و دارویی دارد.
ریحانه	/reyhāne/	ریحان
ریحانه زهرا	/reyhāneh-zahrā/	مرکب از نام‌های ریحانه و زهرا.
ریحانه زینب	/reyhāneh-zeynab/	مرکب از نام‌های ریحانه و زینب.
ریما	/rima/	آهو
زائره	/zā’ere/	مؤنث زائر یا زایر
زاکیه	/zākiye/	نیکو، پاکیزه
زامیر	/zāmir/	آواز
زاهده	/zāhede/	زن زاهد
زاهره	/zāhere/	مونث زاهر
زبیده	/zobeyda(e)/	زبیده، نام گیاهی همیشه بهار
زحل	/zohal/	کیوان، دومین سیاره‌ی بزرگ منظومه شمسی و ششمین سیاره از لحاظ دوری از خورشید، که یک رشته حلقه‌ی نورانی گرداگرد آن را فراگرفته است.
زراختر	/zar axtar/	ستاره‌ی طلایی، ستاره‌ی زرین.
زعفران	/zaferān/	گیاهی علفی، چند ساله و از خانواده زنبق که گلهای پاییزی سفید یا بنفش دارد
زعیله	/zaeele/	بانشاط، خوشحال
زکیه	/zakiye/	پاک، پاکیزه، زَکی
زلال	/zolāl/	۱- صاف و شفاف؛ ۲- مجاز از آب صاف و گوارا.
زلیخا	/zoleyxā/	مؤنث ازلخ، ۱- جای لغزیدن پا (به لحاظ داشتن زیبایی زیاد)
زمزم	/zamzam/	«آهسته آهسته»، چاه آبی در مکه، در جنوب شرقی کعبه، که زائران آب آن را متبرک می‌دانند
زهرا	/zahrā/	مؤنث «ازهر» به معنای روشن و درخشان است. همچنین زهراء مأخوذ از «زهره» به معنی سفید و نورانی است.
زهراسادات	/zahrāsādāt/	نورانی، بلند مرتبه
زهره	/zohre/	ناهید، ونوس
زهیرا	/zohayrā/	زهیر (در عربی) = شکوفه‌دار و درخت پرشکوفه + الف (پسوند نسبت ساز)]، ۱- منسوب به زُهیر، ۲- مجاز از زیبا، خرّم و با طراوت.
زوفا	/zofā/	گیاهی پایا و معطر از خانواده نعناع
زیتون	/za(e)ytun/	۱- میوه‌ی بیضی شکل سفت و گوشتی به اندازه‌ی توت که رنگ آن در مراحل مختلف رشد از سبز تا بنفش و سیاه تغییر میکند و از آن روغن نیز می‌گیرند؛ ۲- درخت همیشه سبز این میوه که برگ و میوه‌ی آن مصرف دارویی دارد؛ ۳- از واژه‌های قرآنی.
زیتون خاتون	/zeitunxātun/	مرکب از زیتون + خاتون (بانو)، نام همسر ارسلان شاه پادشاه کرمان که زنی بسیار خردمند و خیر بود
زیتونه	/za(e)ytune/	یکدانه زیتون
زینب	/zeynab/	در لغت به معنی زین، آراستن وآرایش و خوبی است و نیز به معنی درختی خوش منظره و زیباست
زینت	/zinat/	آذین، آرایش، پیرایه، تزیین، حلیه، زیب، زیور

زینت السادات	/zinatosādāt/	برگزیده و زینت و زیور سادات
زینت الشریعه	/zinatoššariee/	موجب زیبایی و آراستگی دین، زینت شریعت.
زینت النساء	/zinatonesā/	زیور و زینت زنان
ساجده	/sājede/	دختر سجده کننده (عبادت کننده خدا)
ساجده زهرا	/sājede-zahrā/	مرکب از نام‌های ی ساجده و زهرا.
ساحره	/sāhere/	زن جادوگر و افسونگر، کنایه از زنی که چشمانی جذاب دارد
ساحل	/sāhel/	زمینی که در کنار دریا یا دریاچه یا رودی بزرگ واقع شده است، مرزبین آب و خشکی،کرانه.
سادنه	/sādene/	مؤنث سادن
سارا	/sārā/	خالص، بی‌آمیختگی
سارای	/sārāy/	سارا
ساره	/sāre/	سارا، سارای، ۱- امیره‌ی من؛ ۲- در هندی به معنی شاره یا نوعی لباس محلیِ زنان هند و پاکستان که به صورت پارچه‌ای سبک و بلند است و یک سر آن را به دور کمر می‌پیچند و سر دیگر آن را بر روی شانه یا سر می‌اندازند، پرده.
ساریه	/sāriye/	ابری که در شب آید
ساطعه	/sātee/	مؤنث ساطع
ساعده	/sā‛ede/	۱- مفرد سواعد، شاخه فرعی، شاخابه، مجاری آب که به رودخانه یا دریا می‌ریزد؛ ۲- مجاری شیر در پستان؛ ۳- (اسم) ساعد بند آهنی یا طلایی.
ساقه	/sāqe/	۱- بخشی از پیکر گیاهان که معمولاً بالای سطح زمین رشد می‌کند و برگ، گل و میوه را به وجود می‌آورد؛ ۲- بخشی از اندام تحتانی بین زانو و مچ پا.
ساقی	/sāqi/	۱- آن که شراب در پیاله می‌ریزد و به دیگری می‌دهد؛ ۲- در قدیم مجاز از معشوق؛ ۳- در قدیم و در ادبیات عرفانی نمادِ «خداوند» یا پیر است.
سالمه	/sāleme/	بدون عیب، در کمال سلامت
سالومه	/sālume/	زوجه‌ی زبدی و مادر یعقوب کبیر و یوحنای انجیلی.
سامره	/sāmereh/	نام شهری در عراق که مرقد امام دهم و یازدهم در آن واقع شده است
سامیرا	/sāmirā/	سمیرا، زن بزرگوار، نام عمه شیرین در داستان خسرو و شیرین ترجمه عربی مهین بانو است
سامیه	/sāmiye/	بانوی بلند مرتبه، از القاب حضرت زینب
ساهره	/sāhere/	۱- زمین یا روی زمین، زمینی که حق سبحانه در روز قیامت آن را مجدداً پیدا سازد؛ ۲- در قدیم و در ادیان مجاز از زمین روز رستاخیز؛ ۳- چشمه روان؛ ۴-ماه، غلاف ماه.
سبا	/sabā/	۱- سباء، سوره‌ی سی و چهارم از قرآن کریم؛ ۲) نام شهر بلقیس؛ ۳) مملکتی باستان در جنوب جزیره العرب در هزاره‌ی اول پیش از میلاد ۲- در عبری به معنی انسان.
سبیکه	/sabike/	نام مادر گرامی امام محمدتقی (ع)، قطعه طلا و نقره گداخته شده
ست	/set/	بانو، خادمه
ستی	/set(t)i/	عنوانی احترام آمیز برای زنان (بانوی من)؛ ۲- مجاز از زن و دختر.
ستیلا	/setilā/	نام دختر حضرت موسی کاظم (ع)، نام حضرت مریم
سجا	/sajā/	گیاهی که برگ آن مانند ترب است و گل آن سرخ و شبیه گلنار است.
سجایا	/sajāyā/	خُلق‌ها، خوی‌ها، خصلت‌ها.
سجیه	/sajiye/	اخلاق خوب، خوی پسندیده
سحابه	/sahābe/	یک تکه ابر
سحر	/sahar/	۱- زمان قبل از سپیده‌دم؛ ۲- در ماه رمضان زمانی است از نیمه شب تا اذان صبح؛ ۳- صبح.
سدن	/saden/	۱- خدمتکردن کعبه را یا بتخانه را؛ ۲- فروهشتن جامه یا پرده را.
سریر	/sarir/	تخت پادشاهی، اورنگ؛ تخت، مسند.
سعاد	/soeād/	نام زن محبوبی در عرب، نام معشوقه‌ای در عرب.
سعادت	/saeādat/	۱- خوشبختی؛ ۲- در احکام نجوم سعد بودنِ ستاره‌ها و تأثیر آنها بر سرنوشت انسانها.
سعاده	/saeāde/	۱- نیک بختی، خوشبختی؛ ۲- در احکام نجوم سعد بودنِ ستاره ها و تأثیر آنها بر سرنوشت انسان ها.
سعدان	/sadān/	گیاهی از تیره گل سرخ، دارای برگهای متناوب
سعدیه	/saediye/	سعد + ایّه/iyyeـ/ (پسوند نسب)، ۱- منسوب به سعد، ۲- مجاز از سعادتمند و خوشبخت
سعیده	/saeide/	مؤنث سعید
سکینه	/sakine/	آرامش خاطر، نام دختر امام حسین(ع)
سلاله	/solāle/	۱- نسل؛ ۲- فرزند، نطفه.
سلاله زهرا	/salāleh-zahrā/	مرکب از نام‌های سُلاله و زهرا.
سلامت	/salāmat/	۱- سالم، تندرستی، صحت؛ ۲- در حالت قیدی بطور سالم، در حال صحت؛ ۳- در قدیم به معنی امنیت و آرامش، رستگاری.
سلامه	/salāme/	سلامه یا سلافه مشهور به شهربانو دختر یزدجرد ابن شهریار یا هرمزان و همسر امام حسین(ع).
سلطانه	/soltāne/	ملکه، شهبانو
سلطنت	/saltanat/	فرمانروایی، حکومت
سلما	/selmā/	۱- نام درختی؛ ۲- در عربی (مؤنث سِلم) صلح، آشتی، زنِ صلح طلب.
سلمی	/salmi/	نام نوعی گیاه، زنی معشوقه در عرب و مجاز از هر معشوق را گویند.
سلوا	/selvā/	۱- گیاهی علفی، خودرو یا زینتی از خانواده نعنا، مریم گلی؛ ۲- هر چیز که تسلّی دهد؛ ۳- انگبین، عسل.

سلوان	/selvān/	سلوانا، این کلمه (در عربی) با سُلوان/solvān/ به معنی کشفِ غم و اندوه و از بین بردن آن هم نویسه است
سلوه	/salve/	فرحبخش
سلیله	/salile/	دختر، دخت، فرزندِ دختر.
سلیمه	/salime/	مؤنث سلیم
سما	/samā/	آسمان، سقف خانه یا چادر
سمات	/samāt/	۱- روش‌های نیکو؛ ۲- نشان‌ها، علامت‌ها؛ ۳- نام دعایی مشهور.
سماح	/samāh/	بخشندگی، سخاوت، مهربانی؛ ۲- آزادمنشی، بزرگ منشی؛ ۳- گذشت، بردباری، تسامح، بخشش.
سماحه	/samāhe/	۱- بزرگواری؛ ۲- بخشندگی، سخاوت، بخشش، کرم، گذشت؛ ۳- بردباری؛ ۴- تسامح، چشم پوشی.
سمانه	/samāne/	۱- مخفف آسمان یعنی سقف خانه؛ ۲- نام پرنده‌ای کوچک که به آن در ترکی بلدرچین می‌گویند.
سمر	/samar/	۱- حکایت، افسانه، داستان؛ ۲- مجاز از مشهور و گفتار و سخن.
سمرا	/samrā/	زن گندمگون
سمیحه	/samiheā/	مؤنث سمیح، بزرگوار، عظیم.
سمیرا	/samirā/	زن گندمگون، شمیرا. سمیرا ترجمه‌ی «مهین‌بانو» است
سمیره	/samire/	سمیرا، زن گندمگون، داستانسرا
سمیعه	/sami‛e/	گوش شنوا.
سمینه	/samineh/	پارچه نازک، زن فربه و چاق و خوش اندام
سمیه	/somayye/	نام مادر عمار بن یاسر و اولین زن شهیده در صدر اسلام.
سنا	/sanā/	۱- روشنایی؛ ۲- گروهی از گیاهان درخچه‌ای یابوته‌ایِ گرمسیری و خودرو از خانواده گل ارغوان که برگچه و میوه‌ی آنها مصرف دارویی دارد.
سنیه	/saniy(y)e/	عالی، خوب
سها	/sohā/	ستاره‌ی کم نوری در کنار ستاره‌ی عناق در صورت فلکی دُب اکبر که در قدیم قوّت چشم و دوربینی آن را با این ستاره امتحان میکردند.
سهاد	/sohād/	بیداری، شب زنده داری.
سهی	/sohi/	مُمالِ سُها
سهیلا	/soheylā/	۱- نرم، ملایم؛ ۲- مؤنث سهیل
سودا	/so(w)dā/	۱- مجاز از فکر، خیال، شور و شوق؛ ۲- مجاز از علاقه‌ی شدید به کسی یا چیزی، عشق.
سوده	/sude/	ساییده، ساییده شده
سوره	/sure/	هر یک از بخش های صد و چهارده گانه ی قرآن که خود شامل چند آیه است
سویدا	/soveydā/	در باور قدما، نقطه ای سیاه بر دل که مرکز عشق و دیگر احساسات و عواطف است، سویدای دل، سیاهی دل، نقطه ی سیاه دل.
سیاره	/sayyāre/	۱- در نجوم هر جرم آسمانی که در منظومه‌ای به دور ستاره‌ای می‌گردد، به ویژه هر یک از نُه جِرم آسمانیِ غیر نورانی و بزرگ که به دور خورشید می‌گردند؛ ۲- کاروان، قافله.
سیده بیگم	/sayedebeygom/	بانوی بزرگ
سیده خاتون	/sayedexātun/	بانوی بزرگ
سیرت	/sirat/	۱- شیوه‌ی رفتار، خلق و خو؛ ۲- روش، طریقه، روش تفکر و نگرش فلسفی، مذهب.
سیما	/simā/	۱- چهره، صورت؛ ۲- نشان و حالتی در صورت انسان که مبین حالات درونی باشد.
سیمون	/simon/	مطیع، فرمانبردار
شادن	/shaaden/	آهوی جوان که تازه شاخ بر آورده است، بچه آهو، زیبا و لطیف مانند بچه آهو
شاربون	/shaarebon/	نوشندگان
شاربین	/shaarebin/	نوشندگان
شاطی ء	/shaate/	جانب، حاشیه، کرانه
شاعر	/shaaer/	سراینده کلام موزون، خیال پرداز
شاکرون	/shaakeroon/	سپاسگزاران
شاکله	/shaakele/	طبیعت و شیوه، فراخور
شامخات	/shaamekhaat/	صفت کوه، بلند
شاهر	/shaaher/	مشهور، سرشناس، تیغ و شمشیر بر کشیده
شایق	/shaayegh/	مشتاق، آرزومند
شبابه	/shabaabe/	نی لبک، مزمار
شبیب	/shabib/	میانسالی
شتاء	/shetaa/	زمستان
شتی	/shattaa/	گوناگون، انواع مختلف
شجر	/shajar/	درخت
شدهه	/shadhe/	دلربا، تو دل برو
شدید	/shadid/	سخت، محکم، شدید، سنگین

شراب	/sharaab/	نوشیدنی
شراره	/sharaareh/	از نام های رایج امروزی
شرب	/shorb/	نوشیدن
شرر	/sharar/	شراره، جرقه آتش
شرعه	/sherah/	شریعت
شرف الزمان	/sharafozamaan/	عزت و شرف زمانه
شرف نسا	/sharafnesaa/	موجب آبرو، حرمت و اعتبار زنان
شرقیه	/sharghie/	منسوب به شرق
شرکاء	/shorakaa/	شریک ها
شعائر	/shaaer/	علامت ها و نشانه ها، شعائر
شعب	/shoab/	شعبه ها، تکه ها، شاخه ها
شعراء	/shoaraa/	شاعران
شعری	/shara/	نام ستاره ای است
شغل	/shoghol/	سرگرمی
شفقت	/shafaghat/	مهربانی، نرم دلی
شقه	/shaghah/	راه دور و دراز
شکل	/shekl/	شبیه، یکسان
شلاله	/shalaale/	آبشار، (در ترکی) آبشار، فوّاره
شمس الملوک	/shamsolmolook/	خورشید پادشاهان
شمسا	/shamsaa/	نور آفتاب، خورشید، نوعی خرما
شمه	/shemme/	بوی خوش
شمیس	/shamis/	خورشید کوچک
شمیسا	/shamisaa/	شمسا
شمیسه	/shamise/	مؤنث شمیس، مصغر شمس
شمیم	/shamim/	از اسامی دخترانه به معنی بوی خوش
شهادات	/shahaadaat/	گواهی ها
شهاده	/shahaadeh/	حضور، گواهی دادن، پیدا، سوگند
شهباء	/shahbaa/	مونث اشهب سفید، زن سفید دارای خال سیاه
شهر	/shahr/	ماه
شهره	/shohre/	مشهور، سرشناس، نامدار
شهلا	/shahlaa/	از نام های برگزیده
شهود	/shohood/	حاضران، بینندگان، شاهدان
شهور	/shohoor/	ماه ها
شهیره	/shahire/	(مؤنث شهیر) بانوی مشهور، دختر نامدار
شواظ	/shovaaz/	شعله بی دود
شوبا	/shobaa/	مخلوط
شوری	/shora/	مشورت
شوکت	/shokat/	جاه و جلال، عظمت، بزرگی
شوکت الملوک	/shokatolmolook/	شکوه و جلال پادشاهان
شوی	/shava/	کباب کردن
شیبه	/shaybe/	پیری، تیرانداز، سپید شدن موی سر
شیع	/sheya/	فرقه ها، جمع شیعه
شیعه	/sheah/	پیرو
شیما	/shimaa/	زن خال دار
صابئون	/saabeoon/	دارندگان آیین صابئی
صابرین	/saaberin/	صبر کنندگان
صاحبه	/saahebe/	مؤنث صاحب
صاخه	/saakhah/	بانگ گوش فرسا، اسم قیامت، فریاد شدید گوش خراش
صادقه	/saadeghe/	مونث صادق راستگو و درستکار
صارمین	/saaremin/	قطع کنندگان، میوه چینان

صاعقه	/saaeghe/	آذرخش
صافات	/saaffaat/	بال گشادگان، صف کشنده ها
صافنات	/saafenaat/	اسبها
صالحه	/saalehe/	دختر و زن نیکوکار
صبا	/saabaa/	پیام رسان میان عاشق و معشوق
صباح	/saabaah/	سحرگاه، بامدادان
صبح	/sobh/	صبح، اول روز
صبر	/sabr/	شکیبایی، صبر
صبریه	/sabriye/	منسوب به صبر
صبغه	/sebghah/	رنگ، نگارگری
صبوح	/sabooh/	پگاه، صبح زود، شرابی که به هنگام صبح می خورند
صبورا	/sabooraa/	صبور + ا (الف نسبت یا تعظیم)، به معنی بردبار، صبور
صحاف	/sehaaf/	جام ها یا طبق ها، سینیهای زرین
صحرا	/sahraa/	بیابان، محلی خارج از منطقه مسکونی، که دارای پوشش گیاهی است
صحف	/sohof/	کتاب ها، نامه های اعمال، صحیفه ها
صخر	/sakhar/	سنگ
صخره	/sakhreh/	تخته سنگ
صدا	/sedaa/	انعکاس صوت، پژواک
صدری	/sadri/	منسوب به صدر، گوشه ای در دستگاه شور
صدف	/sadaf/	از اسامی دخترانه، نام سه ستاره به شکل مثلث
صدفین	/sadafain/	دو کوه
صدق	/sedgh/	راست و درست، راستگویی، راست گفتن
صدقات	/sadaghaat/	صدقات، زکات، چیزهایی که انسان از مال خود دهد
صدقه	/sadaghah/	صدقه، مالی که انسان در راه خدا می دهد، کفاره
صدور	/sodoor/	ضمیرها، دل ها، سینه ها
صر	/serr/	سرمای سوزان
صراحی	/soraahi/	ظرف شراب، ظرف شیشه‌ای شراب، شراب زلال، در تصوف مقام انس را گویند
صراط	/seraat/	راه وسیع، راه
صرح	/sarh/	برج، قصر
صرصر	/sarsar/	باد بسیار سرد و تند
صریخ	/sarikh/	فریادرس، کمک
صریم	/sarim/	خاکستر
صعد	/sad/	سخت
صعوه	/save/	پرنده ای کوچک و ; خوش آواز به اندازه گنجشک
صعید	/saeed/	خاک
صغیر	/saghir/	کوچک
صفوان	/safvaan/	تخته سنگ، سنگ خالص و صاف
صفوریه	/saforie/	گنجشک ماده، نام همسر موسی و دختر شعیب پیامبر
صفیا	/safiyaa/	صَفیه
صلات	/salaat/	دعا
صلب	/solb/	پشت
صلح	/solh/	صلح، مسالمت، سازش کردن
صلد	/sald/	سترون، زمین صاف و سخت
صلصال	/salsal/	گل خشک
صلوات	/salavaat/	نمازها، رحمت ها، درودها
صم	/somm/	کران، ناشنواها
صمیمه	/samime/	مؤنث صَمیم، صمیمی، خالص، ناب، اصیل
صنع	/son/	عمل
صنعه	/sanah/	حرفه
صنم	/sanam/	بت زیبا

صنیعه	/sanie/	زن برگزیده، نو ظهور و تازه
صهبا	/sahbaa/	شراب انگوری، شرابی که مایل به سرخی باشد
صهر	/sahr/	قرابت، پیوند
صواب	/savaab/	درست
صواع	/savaa/	جام، پیمانه
صوامع	/savaame/	صومعه ها
صوت	/sot/	صدا
صوفیه	/sofie/	پیروان طریقه و مسلک تصوف، اهل تصوف، متصوفه، پایتخت بلغارستان
صیاصی	/sayaasi/	برج و باروها، قلعه ها
صیب	/sayyeb/	باران سخت
صید	/seyd/	شکار، صید
صیف	/sayf/	تابستان
ضحا (ضحی)	/zaohaa/	زمانی پس از برآمدن آفتاب، چاشتگاه، نام سوره ای در قرآن کریم
ضمیره	/zamire/	مونث ضمیر، یاد، باطن، وجدان راز
طائفین	/taaefin/	مسافران غریب
طاعه	/taaeh/	اطاعت، فرمانبری
طاقه	/taaghah/	تاب و توان
طالبه	/taalebe/	مونث طالب
طاهره	/taahereh/	طاهر، زن پاک و مبرا از عیب، لقب فاطمه زهرا (ع) و لقب خدیجه همسر پیامبر (ص)
طاوس	/taavoos/	پرنده معروف زیبا که دم چتری زیبا دارد
طباق	/tebaagh/	تو بر تو، مطابقت
طبق	/tabagh/	حالت
طرائق	/taraaegh/	راه ها
طراز (تراز)	/taraaz/	زینت، آرایش، زینت جامه در حاشیه لباس می دوزند
طراوت	/taraavat/	تر و تازگی، (به مجاز) سامان و رونق
طریفه	/tarife/	(مؤنث طریف) (در قدیم) نو، تازه
طریق	/tarigh/	راه
طریقه	/tariqah/	روش
طغیان	/toghyaan/	سرکشی، تجاوز
طفل	/tefl/	کودک
طلایه	/talaaye/	نشانه یا جلوه نخستین از هر چیز که پیش از دیگر نشانه‌ها نمایان شود
طلع	/tal/	شکوفه، میوه
طلوع	/toloo’e/	دمیدن و برآمدنِ خورشید و مانند آن، ابتدای روز
طمع	/tama/	طمع داشتن، امید
طناز	/tannaaz/	از اسامی دخترانه بسیار زیبا، دلنشین و فریبنده
طنان	/tanaan/	پرطنین، بلندآوازه، مشهور
طنین	/tanin/	انعکاس صوت، پژواک، حالتی از صدا که دارای تأثیر و نفوذ باشد، خوش آهنگی
طهور	/tahoor/	بسیار پاک
طود	/taod/	کوه بزرگ
طور	/toor/	نام کوه طور
طول	/taool/	فضل، مال
طوی	/tovaa/	نام محلی در شام
طیبات	/tayebaat/	زنان پاک، پاکیزه ها
طیر	/tayr/	پرنده، پرندگان
طین	/tin/	گل
عائلا	/aaelaa/	تهیدست، فقیر
عاتقه	/aateghe/	دختر نوجوان و نوبالغ
عاتکه	/aateke/	بانوی خوشبو، نام دختر عبدالمطلب، جد پیامبر (ص)
عاجله	/aajelah/	بهره زودیاب، دنیوی
عادله	/aadeleh/	مؤنث عادل، بانوی با انصاف

عارض	/aarez/	ابر، ظاهر شونده
عارفه	/aarefeh/	زن عالم و عارف
عاصفه	/aasefe/	معرب از سریانی، باد تند و شدید، تندباد، طوفان
عافین	/aafin/	بخشندگان
عاقبه	/aaghebe/	سرانجام
عاکفه	/aakefe/	زن گوشه گیر، عابد
عال	/aal/	بزرگی طلب، برتری جو
عالمه	/aaleme/	بانوی دانشمند، فرزانه
عالمون	/aalemoon/	دانشمندان، دانایان
عالی	/aali/	بلند، رفیع، بزرگ، سرافراز
عالین	/aalin/	بلند مرتبگان
عام	/aam/	سال
عامل	/aamel/	انجام دهنده
عباده	/ebaadeh/	عبادت
عباسه	/abbaase/	مونث عباس، نام خواهر هارون الرشید
عبره	/ebrah/	عبرت، پند، موعظه
عبقری	/abghari/	فرش گرانمایه
عبهر	/abhar/	گل نرگس، دراز و نازک و ; خوش از هر چیزی
عتیقه	/atighe/	مونث عتیق
عجاب	/ejaab/	عجیب، بسیار شگفت آور
عجب	/ajab/	شگفت آور
عجل	/ajal/	گوساله
عجیبه	/ajibe/	زن عجیب و شگفت آور، کنایه از زن دلربا
عذار	/azaar/	رخسار، چهره
عذب	/azb/	شیرین، خوش، گوارا
عرش	/arsh/	عرش، تخت
عرض	/araz/	غنیمت، متاع
عرف	/orf/	نیکی
عرفات	/arafaat/	محلی در چهار فرسخی مکه
عروش	/oroosh/	سقف ها
عریض	/ariz/	زیاد، وسیع، کثیر
عزالنسا	/ezonesaa/	آن که موجب سربلندی زنان است
عزت الزمان	/ezatozamaan/	آن که موجب بزرگی و سربلندی زمان خود است
عزت السادات	/ezatosaadaat/	آن که باعث عزت و سربلندی سیدها است
عزت الملوک	/ezatolmolook/	آن که باعث سربلندی و عزت پادشاهان است
عزت النساء	/ezatonesaa/	موجب ارجمندی زنان
عزت ملک	/ezatmalek/	باعث عزت و سربلندی پادشاه، از زنان معروف اواخر دوره ایلخانیان
عزت نسا	/ezatnesaa/	زنان گرامی و ارجمند، نام دختر فتحعلی شاه قاجار
عزی	/ozaa/	نام بتی
عزیز	/aziz/	نامی که اعراب مسلمان به عزرا می‌دهند، عزرا
عسر	/osr/	سخت
عسل	/asal/	مایعی خوراکی که زنبور عسل می سازد، بسیار شیرین و دوست داشتنی
عشر	/ashr/	عدد ده
عشرت الملوک	/eshratolmolook/	سبب خوشی پادشاهان
عشی	/ashi/	شامگاهان، عصر
عشیر	/ashir/	معاشر، رفیق، دمساز
عصا	/asaa/	عصا، چوبدستی
عصبه	/osbah/	جوانان برومند
عصر	/asr/	عصر، روزگار
عصف	/asaf/	برگ

عصمت الملوک	/esmatolmolook/	عصمت پادشاهان
عصیب	/asib/	سخت و سنگین
عطف	/etf/	پهلو، جانب، طرف
عطیه	/atieh/	انعام، بخشش
عفاف	/efaaf/	پرهیزکاری، پاکدامنی اسم زیبای ایرانی
عفت الزمان	/efatozamaan/	پاکدامن زمان
عفت السادات	/efatosaadaat/	پاکدامن سادات
عفراء	/afraa/	زمین بی نشانی که کسی در آن پا ننهاده
عفریت	/efrit/	عفریت، قوی و زیرک
عفو	/afv/	از اسماءحسنی به معنی بخشاینده
عقبی	/aghebaa/	دو پاشنه، کنایه از اعتقاد
عقد	/oghod/	گره ها
عقود	/oghood/	پیمانها
علام	/alaam/	از اسماء حسنی به معنی بسیار دانا
علامات	/alaamat/	نشانه ها
علامه	/alaame/	بسیار دانا
علانیه	/alaaniah/	آشکارا
علم	/elm/	دانش، دانستن
علماء	/olamaa/	دانشمندان
علیمه	/alime/	مؤنث علیم
علیه	/elie/	علیا
عماره	/amaare/	مزد و اجرت آباد کردن
عمد	/amad/	ستون ها
عمل	/amal/	انجام دادن، عمل، کار
عمی	/omi/	نابینایان
عناب	/anaab/	میوه‌ای قرمز که خواص درمانی فراوان دارد
عنب	/enab/	انگور
عنق	/onogh/	گردن
عنقا	/anghaa/	مرغی افسانه‌ای، سیمرغ، زنی که گردن کشیده دارد
عهد	/adh/	پیمان
عهن	/ehn/	پشم
عیر	/ir/	کاروان، کاروانیان
عیشه	/ishah/	زندگی
عیون	/oyoon/	چشمه ساران
غانیه	/ghaniye/	زنی که به سبب زیبایی خویش بی نیاز از زیور باشد ،زن جوان پاکدامن در زندگی زناشویی
غدیره	/ghadire/	گیسوی بافته شده، قسمتی از گیاه
غمزه	/ghamze/	دلربایی، عشوه، فسون، قر، کرشمه، لوندی، ناز، کرشمه
غوغا	/ghogha/	شور، آشوب، ازدحام، الم شنگه، جنجال، خروش، دادوبیداد، سروصدا، غریو، غلغله، فغان، ولوله، همهمه، هنگامه، هیاهو، آوازه، بانگ
فاتیما	/fataima/	فاطیما، نام شهری است در اروپا که حضرت فاطمه در آنجا ظهور کرده است
فاخره	/faakhere/	مونث فاخر
فارعه	/faare’e/	آبراهه بلند، رودخانه
فارهه	/faarehe/	دختر زیبا و با نمک
فارهین	/faarehin/	ماهران
فاصلین	/faaselin/	داوران
فاضله	/faazele/	مونث فاضل
فاطمه	/faatemeh/	نام دختر پیامبر(ص)، زنی که بچه خود را از شیر گرفته باشد
فاطمه سلطان	/faatemesoltaan/	فاطمه خانم
فاقع	/faaghe/	خالص در رنگ
فاکهه	/faakehe/	میوه، بار
فالحه	/faalehe/	زن رستگار و نیکبخت

فالق	/faalegh/	از اسماءحسنی به معنی شکافنده
فایحه	/faayehe/	مؤنث فایح
فتح	/fath/	پیروزی، تسخیر کردن، گشایش
فتحیه	/fathiye/	اسم منسوب فتح
فتونا	/fotoonaa/	آزمونی
فج	/fajj/	وادی وسیع
فجاجا	/fejaajaa/	راههای وسیع
فجر	/fajr/	سفیدی آخر شب، پگاه، سوره هشتاد و نهم قرآن
فخرآفاق	/fakhraafaagh/	باعث سرافرازی آسمان
فخرالزمان	/fakhrozamaan/	شخص برجسته، آنکه مایه مباهات عصر و زمان خود است
فخرالملوک	/fakhrolmolook/	مایه سربلندی و افتخار پادشاهان
فخرالنسا	/fakhronesaa/	سبب سربلندی زنان
فرادی	/foradaa/	یکه و تنها، یکان یکان
فراش	/faraash/	پروانه ها
فراهت	/faraahat/	شأن، شکوهمندی و زیبایی، شوکت
فرحانه	/farahaaneh/	مؤنث فرحان
فرحین	/farehin/	شادمان ها، شادی زدگان
فرش	/forosh/	بسترها
فرشا	/farshaa/	صفت چهارپایان، دست آموز
فرع	/far/	شاخه
فصل	/fasl/	فیصله بخش، داوری، جدا کردن
فصیحه	/fasihe/	فصیح و گویا،بانوی فهمیده
فصیله	/fasilah/	اقوام و عشیره
فضیلت	/fazilat/	برتری در دانش، هنر و اخلاق، ارزش و اهمیت، شرف
فطره	/fetrah/	آفرینش
فطور	/fotoor/	رخنه
فعال	/fa’aal/	از اسماء حسنی به معنی انجام دهنده
فک	/fak/	آزاد ساختن
فلک	/falak/	کشتی، مدار کواکب
فهیمه	/fahimeh/	فهیم
فواکه	/favaake/	میوه ها
فوج	/foj/	گروه، طایفه
فوم	/foom/	سیر (منظور سیر خوراکی است)
قائل	/ghaael/	گوینده
قابل	/ghabel/	از اسماءحسنی به معنی پذیرنده
قاصفا	/ghaasefa/	تندبادی درهم شکننده
قاض	/ghaaz/	حکم کننده
قانت	/ghaanet/	نیایشگر، فرمانبردار، پیوسته مطیع خدا
قبائل	/ghabaael/	قبیله ها
قبس	/ghaabas/	شعله آتش
قبله	/gheblah/	مقابل، مکانی که نمازگزار بدان رو می کند
قبیل	/ghabil/	همانندان
قدحا	/ghadhaa/	آتش
قدد	/ghadad/	گوناگون
قدر	/ghadr/	اندازه، اندازه گیری
قدسی	/ghodsi/	مقدس، فرشته
قدسیه	/ghodsieh/	مؤنث قدسی
قدم خیر	/ghadamkheir/	خوش قدم، نیک قدم
قدور	/ghodoor/	دیگها
قدیره	/ghadire/	مؤنث قدیر، توانا

قرار	/gharaar/	استواری، جایگاه
قراطیس	/gharaatis/	کاغذها
قرن	/gharan/	بالای سر، گیسو، قله کوه، رئیس، نام قبیله ای در یمن
قرناء	/ghoranaa/	رفیقان
قره	/ghorrah/	مایه روشنی چشم
قره العین	/ghoratolein/	نور چشم، فرزند
قرون	/ghoroon/	اقوام، نسلها
قری	/ghoraa/	شهرها، آبادیها
قریب	/gharib/	نزدیک، خویشاوند
قرین	/gharin/	نزدیک، صاحب، همنشین، یار، نظیر، مانند
قسط	/ghest/	عدالت
قسوره	/ghasvare/	شیر
قصد	/ghasd/	میانه
قصر	/ghasr/	قصر، عمارت
قصص	/ghasas/	سرگذشت، داستان
قصیده	/ghaside/	نام یکی از قالب‌های شعر فارسی وعربی
قضبا	/ghazbaa/	سبزیجات
قطر	/ghetr/	مس، روی گداخته
قطره	/ghatre/	مقدار کمی از مایع که از جایی بچکد، چکه
قطوف	/ghotoof/	میوه ها
قلب	/ghalb/	دل، نفس، روح
قمر	/ghamar/	ماه، جِرم آسمانی که دور سیاره‌ای بچرخد، (به مجاز) زن زیباروی
قمرالزمان	/ghamarozamaan/	ماه دوران، نام یکی از شخصیت‌های هزار و یک شب
قمیص	/ghamis/	پیراهن
قناطیر	/ghanaatir/	مال های زیاد
قنوان	/ghonvaan/	خوشه ها
قواریر	/ghavaarir/	ظروف شیشه ای
قواعد	/ghavaaed/	پایه ها
قول	/ghol/	سخن، حکم
قوه	/ghovvah/	توانایی، نیرومندی
قوی	/ghavi/	نیرومند و از اسماء حسنی
قیام	/ghiaam/	ایستادگان، برخاستن
کاتب	/kaateb/	نویسنده
کاتبین	/kaatebin/	نویسندگان
کادح	/kaadeh/	تلاش کننده، رنجبر، سخت کوشنده
کاشف	/kaashef/	آشکار کننده، پدید آورنده، کشف کننده، برطرف کننده
کاظمه	/kaazeme/	مونث کاظم
کاف	/kaaf/	بسنده
کافور	/kaafoor/	عطر خوش
کامله	/kaamele/	مؤنث کامل، بی نقص، بی عیب
کبری	/kobraa/	کبری، بزرگ، کبیر
کبریا	/kebriaa/	بزرگی، عظمت، ریاست
کثیر	/kasir/	بسیار، فراوان
کرامت	/keraamat/	بزرگواری، شرافت، سخاوت، بخشندگی
کرسی	/korsi/	کرسی (علم و قدرت)
کریمه	/karime/	مؤنث کریم، بخشنده، سخاوتمند
کساد	/kesaad/	کم بودن خریدار، کساد
کسفا	/kesafaa/	پاره هایی
کسوه	/kesvah/	پوشاک
کشف	/kashf/	برطرف کردن

کعبه	/kabe/	بیت الله الحرام
کفل	/kefl/	نصیب و بهره
کفلین	/keflain/	دو سهم
کفیلا	/kafilaa/	ضامن
کلام	/kalaam/	سخن گفتن
کلثوم	/kolsoom/	اسم یکی از دختران حضرت علی (ع)
کلم	/kalem/	سخنان، کلمات
کلمات	/kalamaat/	الفاظ و سخنان، شعائر
کنز	/kanz/	گنج
کنوز	/konoz/	گنج ها، مالهای اندوخته
کهف	/kahf/	غار
کواکب	/kavaakeb/	ستارگان
کوثر	/kosar/	نام چشمه‌ای در بهشت، نام سوره ای در قرآن کریم که یکی از شأن نزول‌های آن تولد حضرت فاطمه (س) است
کوکب	/kokab/	ستاره، گلی زینتی و درشت و پُرپَر به رنگهای ارغوانی، سفید، قرمز، زرد یا بنفش
کوکبه	/kokabe/	شکوه، جلال
کیل	/kayl/	پیمانه، بار
لبابه	/labaabe/	خردمند شدن، نام درختی است، دختر امام علی
لبد	/lobad/	فراوان
لبن	/laban/	شیر
لبنا	/lobnaa/	درخت کندر، دختری ادیب و زیبارو
لبوس	/loboos/	لباس جنگی
لبیبه	/labibe/	زن دانا و عاقل
لجه	/lojah/	برکه
لجی	/lojjyy/	ژرف
لحم	/lahm/	گوشت
لحن	/lahn/	آهنگ صدا
لسان	/lesaan/	زبان، لغت، سخن، کلام
لطیفه	/latifeh/	مؤنث لطیف
لظی	/lozaa/	آتش زبانه زدن، اسم جهنم
لعب	/laeb/	بازی
لعبت	/lobat/	زن زیبا روی و خوش اندام، عروسک، بازیچه
لقا	/laghaa/	دیدار، چهره، رخسار
لمیا	/lamyaa/	زن سیاه و گندمگون
لمیس	/lamis/	زنی با پوست نازک و لطیف
لهب	/lahb/	شعله
لهو	/lahv/	سرگرمی
لوح	/loh/	صحیفه
لولو	/lolo/	مروارید
لیال	/layaal/	شب ها
لیالی	/liaali/	شب‌ها
لیل	/layl/	شب
لیلیا	/liliaa/	شب، هم ریشه با”لیل” عربی است
مائده	/maaedeh/	خوردنی، طعام، نام سوره ای در قرآن کریم
ماب	/ma’aab/	سرانجام، بازگشت
ماجوج	/maajooj/	نام قومی خونریز، تاتارا
مارب	/maareb/	نیازها
مارج	/maarej/	زبانه آتش
مارد	/maared/	سرکش
ماروت	/maaroot/	نام فرشته ای
ماعون	/maaoon/	زکات

ماکرین	/maakerin/	حیله گران، چاره اندیشان
مالکه	/maaleke/	مونث مالک
مالکون	/maalekun/	صاحبان، مالکان
ماهده	/maahede/	مؤنث ماهِد، گسترنده، گستراننده
ماهره	/maahere/	مؤنث ماهر
ماوی	/mavaa/	سرانجام، جایگاه
مبارکه	/mobaarake/	مؤنث مبارک
مبثوث	/mabsus/	پراکنده
مبدل	/mobadal/	دگرگون کننده
مبدی	/mobdi/	آشکار کننده
مبرمون	/mobremoon/	محکم کنندگان
مبصره	/mobserah/	روشن گر
مبینا	/mobinaa/	مؤنث مبین، روشنگر، هویدا
متاع	/mataa/	بهره مندی، کالا
متانت	/metaanat/	حالت استواری و سنگینی در رفتار همراه با پرهیز از نشان دادنِ هیجان های درونی، وقار
متتابعین	/motaatabeein/	پیاپی
مترفی	/motrafi/	ناز پروردگان
متشابه	/motashaabeh/	همانند
متعال	/mota’aal/	از اسماء حسنی به معنی رفیع المقام
متفرقه	/motofareqhah/	مختلف، گوناگون
متقی	/motaghi/	پرهیزگار، پارسا
متم	/motem/	کمال بخش
متوکل	/motevakel/	تکیه کننده و اعتماد کننده بر کسی
متینا	/matinaa/	مؤنث متین
متینه	/matine/	مؤنث متین
مثلی	/moslaa/	پسندیده
مثوی	/masvaa/	جایگاه، اقامتگاه
مجاهدین	/mojaahedin/	مجاهدان
مجمع	/majma/	مکان گرد آمدن
مجیده	/majide/	زن دارای بزرگی، زن بلند مرتبه
محاریب	/mahaarib/	محراب ها، خانه ها، قصرها، مساجد
محبه	/mahabbah/	مهربانی، دوستی، مهر
محتظر	/mohtazer/	سایه بان ساز
محدثه	/mohaddeseh/	مؤنث محدث، گوینده سخن
محرم	/mahram/	خویشاوند، آشنا، همسر
محسنات	/mohsenaat/	زنان نیکوکار
محصنین	/mohsenin/	پاکدامنان
محنا	/mohannaa/	ﺑﻪ ﺣﻨﺎ ﺧﺿﺎﺏ ﮐﺮدﻩ
محیا	/mahyaa/	زندگانی، حیات، جای زیستن
محیصا	/mahisa/	رستگار شده، پاک و آمرزیده
مدائن	/madaaen/	شهرها
مدیحه	/madihe/	ستایش، مدیح، آفرین
مدین	/madin/	نام شهر حضرت شعیب
مدینه	/madine/	شهر، بلد، مدینه الرسول (یثرب)
مراء	/meraa/	مجادله، بگومگو کردن
مرجانه	/marjaane/	دانه مروارید کوچک
مرجع	/marja/	رجوع، بازگشتن
مرحا	/marhaa/	فخر فروشی
مرحمت	/marhamat/	بخشش
مرسا	/mersaa/	استوار وثابت

مرسلین	/morsalin/	فرستادگان، فرشتگان
مرقد	/marghad/	خوابگاه
مره	/marah/	قوت و نیرو
مروه	/marvah/	تپه ای در کنار مسجدالحرام
مریئا	/mariaa/	گوارا
مریج	/marij/	سر در گم
مرید	/marid/	سرکش
مریس	/maris/	خرمای تر که در آب و شیر و جز آن نهاده شود، چیزی لغزان و تابان
مزاج	/mezaaj/	آمیزه
مزید	/mazid/	افزون
مزین	/mozayan/	آراسته، زینت داده شده
مساق	/masaagh/	سیر و سرانجام
مستبین	/mostabin/	آشکار کننده، روشن گر
مستضعفون	/mostazafoon/	ضعیف نگاهداشته شدگان
مستضعفین	/mostazafin/	ضعیف نگاهداشته شدگان
مستعان	/mosta’aan/	مددکار
مستقیم	/mostaghim/	راست
مستمر	/mostamer/	دنباله دار
مستوره	/mastoore/	زن پارسا و پاکدامن
مسجد	/masjed/	مسجد، زیارتگاه و معبد
مسکن	/maskan/	خانه
مسمع	/mosme/	شنیدن
مسمی	/mosmaa/	معین
مسومه	/mosavvamah/	نشاندار، نشان کرده
مسومین	/mosavvamin/	نشاندارها
مشارب	/mashaareb/	آشامیدنی ها
مشارق	/mashaaregh/	مشرق ها
مشترکون	/moshtarekoon/	شریکان، مشترکها
مشحون	/mashhoon/	پر و گرانبار
مشرب	/meshrab/	آبشخور
مشرق	/mashregh/	مشرق
مشرقین	/mashreghayn/	صبح کنندگان، مشرق و مغرب
مشعر	/masha’r/	زمینی ما بین منی وعرفات در شمال مکه
مشهد	/mashhad/	حاضر شدن، حضور
مشهود	/mashhood/	مورد گواهی، به حضور آمده
مشید	/mashid/	استوار
مصابیح	/masaabih/	چراغ ها
مصانع	/masaane/	کاخ های استوار
مصر	/mesr/	مملکت فرعون، سرزمین مصر
مصرخ	/mosrekh/	فریاد رس
مصطفین	/mostafain/	برگزیدگان
مصفی	/mosaffaa/	صاف، خالص
مصلی	/mosalaa/	جایگاه نماز
مصور	/mosavver/	از اسماء حسنی به معنی صورتگر
مصیب	/mosib/	رسنده
مصیر	/masir/	سرانجام، بازگشت
مضاجع	/mazaaje/	قتلگاه ها، خواب گاهها
مطر	/matar/	باران
مطلع	/matla/	طلوع
مطلوب	/matloob/	خواسته شده

مطمئن	/motmaen/	آرام و استوار
مطهره	/motahhare/	زن پاکیزه و مقدس
مطهرون	/motaharoon/	پاکیزگان
مطهرین	/motahharin/	پاکیزگان
مطویات	/matviaat/	درهم نوردیده ها
معاذیر	/ma’aazir/	عذرها، حجت ها، بهانه ها
معارج	/ma’aarej/	محل های عروج، بالا رفتن، نردبان ها
معایش	/ma’aayesh/	زندگانی ها
معروشات	/marooshaat/	داربست ها
معروف	/maroof/	خوبی، کار خیر، کار نیک، شناخته شده
معشر	/ma’shar/	جماعت، گروه
معمور	/mamoor/	آباد
معیشه	/maeeshe/	زندگانی
معینا	/moeinaa/	منسوب به معین، یاریگر، کمک کننده
مغارات	/maghaaraat/	غارها، نهان گاهها
مغارب	/maghaareb/	جهات غرب، مغرب ها
مغرب	/maghreb/	مغرب، محل غروب
مغشی	/moghshey/	بیهوش
مغفره	/maghferah/	آمرزش و بخشایش، پرده پوشی
مفاتح	/mafaateh/	کلیدها
مفتاح	/meftaah/	کلید
مفصلا	/mofasalaa/	شیوا و روشن
مقالید	/maghaalid/	کلیدها
مقام	/maghaam/	محل اقامت، منزلت، جایگاه
مقامع	/maghaame/	گرزها
مقتدر	/moghtader/	توانا
مقدس	/moghadas/	پاک
مقرنین	/mogharanin/	قدرتمندان
مقسطین	/moghsetin/	دادگران
مقصوده	/maghsoode/	مطلوب و خواسته شده و محبوب و مورد پسند، مورد علاقه
مقطوع	/maghtoo/	بریده شده
مقعد	/magh’ad/	مجلس، مقام و منزلت
مقنطره	/moqhantarah/	هنگفت
مقیتا	/moghitaa/	از اسماءحسنی به معنی مقتدر
مقیم	/moghim/	پایدار
مکاء	/mokaa/	صفیر کشیدن، سوت زدن
مکان	/makaan/	جا
مکرمه	/mokarame/	زن گرامی و عزیز کرده
مکیال	/mekiaal/	پیمانه
مکین	/makin/	صاحب مقام، دارای منزلت، محترم
مکیه	/makie/	مربوط یا متعلق به مکه، اهل مکه
ملائکه	/malaaeke/	فرشته ها
ملاق	/molaagh/	دیدار کننده
ملایم	/molaayem/	فاقد شدت و تندی، (به مجاز) دارای اخلاق خوش و سازگار با دیگران، مهربان، نرمخو، خوشایند
ملجا	/malja/	پناهگاه
ملک	/malak/	فرشته، پری
ملک نسا	/malaknesaa/	پادشاهِ زنان، سَرور زنان، فرشته رو و زیبا در میان زنان
ملکوت	/malakoot/	سلطنت و فرمانروایی، ملکوت
ملکین	/malakayn/	دو فرشته
ملوس	/maloos/	قشنگ، دلربا، دلپذیر

ملوسک	/maloosak/	مصغر ملوس، ملوس کوچک
ملوک	/molook/	(جمعِ مِلَک) پادشاهان
ملیح	/malih/	با نمک، نمکین، زیبا، خوبرو
ملیک	/malik/	از اسماءحسنی به معنی صاحب حکومت
ملیکه	/malike/	(زن) صاحب، (زن) مالک
ممطر	/momter/	بارش دهنده
منا	/monaa/	امیدها، آرزوها، مقاصد
مناد	/monaad/	ندا کننده
مناسک	/manaasek/	عبادتها
مناه	/monaah/	نام بتی
منبث	/monbas/	پراکنده
منتشر	/montashar/	پراکنده
منتصر	/montaser/	فریاد رس
منتهی	/montaha/	پایان، بازگشت
منجو	/monajoo/	نجات دهندگان
منزلت	/manzelat/	ارزش و اهمیت، مقام، درجه، نظم و انضباط، حد، پایه
منزه	/monazah/	به دور از آلودگی، پاک، پاکیزه، مبرا، بری، بی عیب
منشات	/monsha’aat/	چیزهای روان
منشور	/manshoor/	سرگشاده
منطق	/mantegh/	سخن گفتن
منفطر	/monfater/	شکافته
منفقین	/monfeghin/	بخشندگان
منی	/mona/	جمع منیه، آرزوها، امیدها
منیراعظم	/monirazam/	درخشندگی و تابندگی زیاد، (به مجاز) بسیار زیبارو
مهاد	/mehaad/	آرامگاه، زیرانداز
مهتد	/mohtad/	هدایت یافته
مهد	/mahd/	گهواره
مهدا	/mahdaa/	اول شب، پاسی از شب، آرامش شب
مهذبه	/mohazzabe/	زن پاکیزه گشته، پیراسته، تربیت شده
مهرالنساء	/mehronesaa/	مورد مهر و محبت و توجه زنان، مهر + النساء
مهلا	/mahla/	آهسته! بی شتاب!
موتون	/motun/	دهندگان
موثق	/movasagh/	مورد اطمینان، معتمد
موج	/moj/	خیزاب، تلاطم آب
موجلا	/mojelaa/	زمان دار
مودت	/mavaddt/	دوستی، محبت
موده	/mavaddah/	مهربانی و دوستی، دوست داشتن
موذن	/moazen/	آواز دهنده
مورا	/mooraa/	درهم شدن
موزون	/mozoon/	سنجیده
موسع	/mose/	توانگر
موعد	/maued/	زمان و مکان وعده
مولوده	/moloode/	مؤنث مولود
مولی	/maulaa/	سرور، سرپرست، بعضا از اسماءحسنی
موهبت	/moohebat/	هر چیز ارزشمندی که به کسی بخشیده میشود یا او از آن بهره‌مند است
میزان	/mizaan/	معیار و میزان، ترازو
میسا	/misaa/	زنی که با برازندگی و تکبّر راه می رود، متکبر و با تبختر راه می رود
میکال	/mikaal/	نام فرشته ای، نام همسر داود پیامبر
ناجیه	/naajie/	زن نجات دهنده، رستگار
نادی	/naadi/	ندا دهنده، ندا کننده

نار	/naar/	آتش، دوزخ
ناریه	/naarie/	آتشی، آتشین
ناس	/naas/	مردم، انسان ها
ناشرات	/naasheraat/	پخش کنندگان
ناصبه	/naasebe/	محنت کشیده
ناظره	/naazere/	نگاه کننده، منتظتر
ناعمه	/naaeme/	خرم
ناقه	/naaghe/	شتر ماده
ناهده	/naahede/	دختر نوبالغ ، دختری که سینه اش برآمده باشد
نبیه	/nabih/	آگاه، دانشمند
نجلا	/najlaa/	زنی که دارای چشمان درشت است
نجمی	/najmi/	منسوب به نجم، نام گیاهی است
نجوا	/najvaa/	سخن آهسته
نجوم	/nojoom/	ستارگان
نجیا	/najiaa/	همراز بودن
نحب	/nahb/	عهد
نحل	/nahl/	زنبور عسل
نحله	/nehlah/	خوشدلی
نخل	/nakhl/	درخت خرما
نخیل	/nakhil/	درختان خرما
ندیا	/nadiaa/	مجلس
نذر	/nozor/	هشدار، انذار
نذیره	/nazire/	زن بیم دهنده و ترساننده
نزیهه	/nazihe/	زن پاک و پاکیزه
نسا	/nesaa/	زنان، نام سوره ای در قرآن کریم
نسک	/nosok/	عبادت، قربانی، نیایش
نسل	/nasl/	فرزند، ذریه، نسل
نسیبه	/nasibe/	دختر با اصل و نسب، بانوی اصیل، بانویی که در صدر اسلام در جنگ احد شرکت داشت و به آسیب دیدگان کمک می کرد
نسیم	/nasim/	بادملایم و خنک، باد بسیار آرام، بوی خوش
نشاه	/nashaah/	پدید آمده، خلق شده
نشر	/nashra/	پراکندن
نشور	/noshoor/	رستاخیز، درباره دنیا، جنب و جوش
نصاری	/nasaaraa/	مسیحیان
نصرت	/nosrat/	یاری، پیروزی
نضره	/nazrah/	طراوت، زیبائی، تازگی
نظاره	/nazaare/	نگریستن، تماشا، نگاه کردن
نظیفه	/nazife/	زن پاکیزه و تمیز
نعاج	/no’aaj/	میش ها
نعماء	/na’maa/	آسایش
نعناع	/nanaa/	نعنا، گیاهی کاشتنی و خوشبو
نغمه	/naghmeh/	آهنگ یا ملودی
نفر	/nafar/	دسته
نفس	/nafs/	روح، نفس، تمایل، شخص، خود، کس
نفوس	/nofoos/	قلب ها، جان ها، اشخاص، دل ها
نفیسا	/nafisaa/	بسیار ارزشمند، گران مایه
نقیه	/naghie/	زن پاکیزه و نظیف
نکهت	/nek’hat/	بوی خوش
نمل	/naml/	مور
نهار	/nahaar/	روز
نهر	/nahr/	رود

نهضت	/nehzat/	حرکت، عزیمت
نوال	/navaal/	عطا، بخشش، بهره، نصیب
نورصبا	/noorsabaa/	نوری که از صبا متصاعد می‌شود، جلوه صبا، (به مجاز) زیبارو
نیووند	/niyuvand/	نام گیاهی
هاجر	/haajar/	معرب از عبری، به معنی مهاجرت کننده، فرارکننده، اسم مادر اسماعیل و همسر حضرت ابراهیم (ع)
هاجره	/haajere/	نیمروز، شدت گرما، لایق، فائق
هادیه	/haadie/	مونث هادی، زن راهنما، عصا، چوبدستی، آرام
هاشمه	/haasheme/	مونث هاشم
هانیا	/haaniaa/	مؤنث هانی، مادر مهربان و دلسوز
هانیه	/haanieh/	شادمان خوش بخت
هایده	/haayedeh/	توبه کننده، به حق بازگردنده
هدی	/hodaa/	هدایت، راه راست نمودن، راهنمایی
هلما	/helmaa/	معنی اسم را در این قسمت بنویسید خیلی صبور
همراه	/hamraah/	موافق، هماهنگ، دوست
هنده	/hende/	نام یکی از زنان پیامبر
هنیئه	/hani’e/	گوارا، چیزی که به سادگی و به زحمت بدست می آید
هنیا	/heniyaa/	گوارا باد، نوش باد
واحده	/vaahede/	مؤنث واحد، یگانه
وادی	/vaadi/	سرزمین، رود
واله	/vaale/	عاشق بی قرار، شیفته و مفتون
والیه	/vaalye/	مؤنث والی نام دختر
وجیهه	/vajiye/	زیبا، خوش چهره، هم چنین به معنای دارای قدر و منزلت نزد مردم
وحدانه	/vahdaane/	یکی یکدانه
وحیده	/vahide/	مؤنث وحید، یکتا، تک، بی نظیر، یگانه
ورشان	/varshaan/	قمری، پرنده‌ای که در فارسی آن را مرغ الاهی می‌گویند، کبوتر صحرایی
ورقا	/varqa/	کبوتر، نام درختی کوچک و معروف
وسمه	/vasme/	ماده رنگی ای که از نوعی گیاه به دست می‌آید.
وسیم	/vasiim/	دارای نشان زیبایی، خوش سیما، زیبا
وسیمه	/vasiime/	مؤنث وسیم، دارای نشان زیبایی، زیبا