| بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
| وَ الصّافّاتِ صَفًّا (1) | سوگند به فرشتگان الهی، آن صف‌کشیدگان منظّم |
| فَالزّاجِراتِ زَجْرًا (2) | و سوگند به بازدارندگان قدرتمند که از گناه باز دارند |
| فَالتّالِیاتِ ذِکْرًا (3) | و سوگند به آنان که به ذکر الهی مشغول هستند |
| اِنَّ اِلٰهَکُمْ لَواحِدٌ (4) | که خدای شما قطعاً یگانه است |
| رَبُّ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما | صاحب اختیار آسمان‌ها و زمین و آنچه در بین آنهاست |
| وَ رَبُّ الْمَشارِقِ (5) | و خدای مشرق‌ها |
| اِنّا زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِزینَهٍ الْکَواکِبِ (6) | بی‌شک ما آسمان نزدیکتر را به زیورِ سیّارات، آراستیم[i] |
| وَ حِفْظًا مِنْ کُلِّ شَیْطانٍ مارِدٍ (7) | و قطعاً آنان را، از شرّ هر شیطان سرکشی، حفظ کرده‌ایم |
| لا یَسَّمَّعونَ اِلَى الْمَلَاِ الْاَعْلیٰ | نمی‌توانند به اسرار آن گروه بالاتر (فرشتگان) گوش دهند |
| وَ یُقْذَفونَ مِنْ کُلِّ جانِبٍ (8) | و آنان از هر سو هدف قرار می‌گیرند |
| دُحورًا وَ لَهُمْ عَذابٌ واصِبٌ (9) | آنها به شدّت به عقب رانده می‌شوند و مجازاتی دائم دارند |
| اِلّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَهَ | مگر آن که برای لحظه‌ای به آسمان نزدیک شود و استراق سمع کنند، |
| فَاَتْبَعَهو شِهابٌ ثاقِبٌ (10) | که شهابی فروزنده، او را تعقیب می‌کند |
| فَاسْتَفْتِهِمْ اَهُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمْ مَنْ خَلَقْنا | از آنان بپرس: «آفرینش آنان سخت‌تر است یا کسانی که ما آفریدیم؟» |
| اِنّا خَلَقْناهُمْ مِنْ طینٍ لازِبٍ (11) | ما آنان را، از گلی چسبنده، آفریدیم |
| بَلْ عَجِبْتَ وَ یَسْخَرونَ (12) | بلکه تو از انکارشان تعجّب می‌کنی و آنان هم مسخره می‌کنند |
| وَ اِذا ذُکِّروا لایَذْکُرونَ (13) | آنگاه که تذکّر داده شوند، نمی‌پذیرند |
| وَ اِذا رَاَوْا آیَهً یَسْتَسْخِرونَ (14) | و چون نشانه‌ای را ببینند، مسخره می‌کنند |
| وَ قالوا اِنْ هٰذا اِلّا سِحْرٌ مُبینٌ (15) | و می‌گویند: «این جز سحری آشکار نیست». |
