| وَ اَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلیٰ بَعْضٍ یَتَساءَلونَ (27) | و به هم رو می‌کنند، و یکدیگر را بازخواست می‌کنند |
| قالوا | پیروان به پیشوایانِ گمراهِ خود می‌گویند: |
| اِنَّکُمْ کُنْتُمْ تَأْتونَناعَنِ الْیَمینِ (28) | «شما با ظاهری خوب به سوی ما می آمدید» |
| قالوا بَلْ لَمْ تَکونوا مُؤْمِنینَ (29) | پیشوایان می‌گویند: «نه، شما خودتان اهل ایمان نبودید؛ |
| وَ ما کانَ لَنا عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطانٍ | ما بر شما هیچ تسلّطی نداشتیم؛ |
| بَلْ کُنْتُمْ قَوْمًا طاغینَ (30) | شما خودتان مردمی سرکش بودید. |
| فَحَقَّ عَلَیْنا قَوْلُ رَبِّنا اِنّا لَذائِقونَ (31) | و اکنون فرمان الهی بر ما معلوم شد و مجازات را می‌چشیم |
| فَاَغْوَیْناکُمْ اِنّا کُنّا غاوینَ (32) | گمراهتان کردیم، زیرا خودمان هم گمراه بودیم» |
| فَاِنَّهُمْ یَوْمَئِذٍ فِى الْعَذابِ مُشْتَرِکونَ (33) | پس در آن روز، مجازات برای هر دو گروه، مشترک است |
| اِنّا کَذٰلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمینَ (34) | ما با گنهکاران، چنین رفتار می‌کنیم |
| اِنَّهُمْ کانوا اِذا قیلَ لَهُمْ لااِلٰهَ اِلَّا اللّهَ | زیرا هنگامی‌که به آنان گفته می‌شد: «هیچ خدایی جز اللّه نیست»، |
| یَسْتَکْبِرونَ (35) وَ یَقولونَ | تکبّر می‌ورزیدند (35) و می‌‌گفتند: |
| اَ اِنّا لَتارِکوا آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجْنونٍ (36) | «آیا برای خیال‌پردازیِ یک دیوانه، خدایان خود را رها کنیم؟» |
| بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلینَ (37) | با آنکه پیامبر حقیقت را آورده و پیامبران گذشته را قبول کرده |
| اِنَّکُمْ لَذائِقُوا الْعَذابِ الْاَلیمِ (38) | ولی شما، حتماً آن مجازات دردناک را خواهید چشید |
| وَ ما تُجْزَوْنَ اِلّا ما کُنْتُمْ تَعْمَلونَ (39) | و جزا نمی‌یابید جز متناسب با همان کاری که انجام می‌دادید. |
