این صفحه حاوی سوره صاد آیات ۴ تا ۱۶ از قرآن کریم است که به بیان سخنان کافران در برابر دعوت پیامبر اکرم (ص) و پاسخ آن حضرت به ایشان می‌پردازد. این آیات شامل انکار کافران نسبت به رسالت پیامبر (ص)، استهزای آنان با درخواست عذاب الهی، و یادآوری سرنوشت امت‌های گذشته پس از تکذیب پیامبرانشان است. خواندن این ترجمه، درک بهتری از مواجهه پیامبر اکرم (ص) با مخالفان و پاسخ قاطع آن حضرت به آنان ارائه می‌دهد.
| وَ عَجِبوا اَنْ جاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ | و متعجّب شدند که هشدار دهنده‌ای ازخودشان برای آنها آمد |
| وَ قالَ الْکافِرونَ هٰذا ساحِرٌ کَذّابٌ (۴) | ولی کافران گفتند: «این جادوگری بسیار دروغگوست |
| اَجَعَلَ الْآلِهَهَ اِلٰهًا واحِدًا | آیا همهی خدایان را نادیده گرفته و خدایی یگانه را پذیرفته؟ |
| اِنَّ هٰذا لَشَىْءٌ عُجابٌ (۵) | این واقعاً چیز بسیار شگفتی است!» |
| وَ انْطَلَقَ الْمَلَاُ مِنْهُمْ | و بزرگانشان رهسپار شدند و به همراهان خود گفتند: |
| اَنِ امْشوا وَ اصْبِروا عَلیٰ آلِهَتِکُمْ | «بروید و بر پرستشِ خدایانتان باقی باشید |
| اِنَّ هٰذا لَشَىْءٌ یُرادُ (۶) | حقیقتاً این دعوت کاری با قصد بد است |
| ما سَمِعْنا بِهٰذا فِى الْمِلَّهِ الْـآخِرَهِ | این سخن را در آیین اخیر مسیحیان هم نشنیده‌ایم، |
| اِنْ هٰذا اِلَّا اخْتِلاقٌ (۷) | این تنها، یک امر ساختگی است |
| اَ اُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّکْرُ مِنْ بَیْنِنا | آیا از بین ما قدرتمندان ، قرآن بر او نازل شده؟» |
| بَلْ هُمْ فى شَکٍّ مِنْ ذِکْرى | آری، آنان از یاد من در تردیدند |
| بَلْ لَمّا یَذوقوا عَذابِ (۸) | آری، هنوز مجازات مرا نچشیده‌اند |
| اَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَحْمَهِ رَبِّکَ | آیا گنجهای رحمت الهی نزد آنان است؟ |
| الْعَزیزِ الْوَهّابِ (۹) | همان خدایی که توانا و بخشنده است |
| اَمْ لَهُمْ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ وَ مابَیْنَهُما | آیا حاکمیّت آسمانها و زمین و آنچه بین آنهاست را، دارند؟ |
| فَلْیَرْتَقوا فِى الْاَسْبابِ (۱۰) | اگر چنین است با هر وسیله‌ای که بتوانند به آسمان روند |
| جُنْدٌ ما هُنالِکَ مَهْزومٌ مِنَ الْاَحْزابِ (۱۱) | اینان، لشکری شکست‌خورده ، از گروه‌های کافران هستند |
| کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نوحٍ وَ عادٌ | پیش از ایشان، قوم نوح و عاد، پیامبران را دروغگو شمردند؛ |
| وَ فِرْعَوْنُ ذُو الْاَوْتادِ (۱۲) | و نیز فرعونِ صاحب اَهرام[i] |
| وَ ثَمودُ وَ قَوْمُ لوطٍ وَ اَصْحابُ الْاَیْکَهِ | و ثمود و قوم لوط و اصحاب أیکه |
| اُولٰئِکَ الْاَحْزابُ (۱۳) | آنان، همان دسته‌های شکست‌خورده بودند |
| اِنْ کُلٌّ اِلّا کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقابِ (۱۴) | همهی آنها، پیامبران را دروغگو شمردند، و سزاوار مجازات شدند |
| وَ ما یَنْظُرُ هٰؤُلاءِ اِلّا صَیْحَهً واحِدَهً | و اینان به خاطر بدکاری، فقط شاهد بر یک صدای مرگبار هستند؛ |
| ما لَها مِنْ فَواقٍ (۱۵) | که برایش هیچ تأخیر و بازگشتی، نیست |
| وَ قالوا رَبَّنا عَجِّلْ لَنا قِطَّنا | و به مسخره میگفتند: «ای خدا، سریعاً بهره‌ی مجازات ما را بده، |
| قَبْلَ یَوْمِ الْحِسابِ (۱۶) | پیش از رسیدن روز حساب». |
[i] کلمه «اوتاد» را میخها ترجمه کرده‌اند که درست است ولی به نظر می‌رسد منظور آیه فوق این نباشد. میخی که برای شکنجه و آزار اسرا و زندانیان بکار می‌رفته، فقط مخصوص حکومت فرعون نبوده است. همهی شاهان مستبد از چنین ابزارهایی برای آزار مخالفانشان استفاده می‌کردند. آنچه ویژه فراعنه مصر می‌باشد، اهرام کوه مانندی است که به عنوان مقبره برای آنان ساخته شده و هنوز هم در سایر حکومت‌ها مشابه آن مشاهده نشده است، شباهت این اهرام به کوه کاملا ًمعلوم است و در سایر آیات قرآن از کوه ها به عنوان «اوتاد» زمین نام برده شده است.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- کافران متعجّب شدند که هشدار دهنده‌ای از بین مردم خودشان برای آنها آمد، و گفتند: «این جادوگری بسیار دروغگوست، آیا همهی خدایان را نادیده گرفته و خدایی یگانه را پذیرفته؟ این واقعاً چیز شگفتی است!» و بزرگانشان رهسپار شدند و به همراهان خود گفتند: «بروید و بر پرستشِ خدایانتان باقی باشید، حقیقتاً این دعوت کاری با قصد بد است، این سخن را در آیین مسیحیان هم نشنیده‌ایم، این تنها، یک امر ساختگی است، آیا از بین ما قدرتمندان، قرآن بر او نازل شده؟» آری، آنان از یاد من در تردیدند و هنوز مجازات مرا نچشیده‌اند ؛ آیا گنجهای رحمت الهی نزد آنان است؟ آیا حاکمیّت آسمانها و زمین و آنچه بین آنهاست را، در اختیار خود دارند؟
