این مقاله شامل سوره صاد آیات 71 تا 78 از قرآن کریم است که به داستان آفرینش انسان و سرکشی ابلیس در برابر فرمان الهی برای سجده بر آدم می‌پردازد. در این آیات آمده که خداوند، به فرشتگان می‌فرماید که در حال خلق انسان از گل است و پس از آفرینش، از فرشتگان می‌خواهد بر انسان سجده کنند. همه فرشتگان به جز ابلیس به فرمان الهی عمل می‌کنند و سجده می‌کنند. ابلیس با تکبر از این کار سر باز می‌زند و در نتیجه از درگاه الهی رانده می‌شود. این آیات بیانگر شکوه آفرینش انسان و لزوم فرمانبرداری از خداوند است.
اِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَهِ
هنگامی‌که خداوند به فرشتگان گفت:
اِنّى خالِقٌ بَشَرًا مِنْ طینٍ (71)
«من در حال خلق بشری، از خاک و گل هستم
فَاِذا سَوَّیْتُهو وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ روحى
پس هنگامی‌که موزونش کردم و در آن از روح خودم دمیدم،
هر کس گمان کند در امور معنوی، بهتر از دیگران است، در حقیقت پیرو شیطان است، شیطان هم گمان میکرد بخاطر شکل آفرینش، از انسان بهتر است: خدا فرمود: «ای ابلیس، چه چیز مانع تو شد که سجده کنی به آنچه با دستان قدرتم آفریدم؟ آیا خود را بزرگ دیدی یا از برتری طلبان هستی؟» ابلیس گفت: «من از او بهترم، چون مرا از آتش و انسان را از گل آفریدی»؛ خداوند فرمود: «پس، از آن جایگاه خارج شو، تو رانده شده‌ای و لعنتم تا روز جزا بر تو باد».
