این صفحه شامل سوره زمر آیات 1 تا 4 از قرآن کریم است که درباره‌ی توحید خالص و شرک در عبادت خداوند سخن می‌گوید. این آیات تأکید می‌کنند که دین خالص، تنها از آنِ خداوند یگانه است و کسانی که غیر از او را به عنوان واسطه‌ای برای نزدیک شدن به خداوند قرار می‌دهند، گمراهند. خداوند میان این دو گروه در روز قیامت داوری خواهد کرد.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ
به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی
تَنْزیلُ الْکِتابِ
نازل کردن این کتاب
مِنَ اللّهِ الْعَزیزِ الْحَکیمِ (1)
از سوی خدای توانای حکیم است.
اِنّا اَنْزَلْنا اِلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ
بدون شک ما این کتاب را به درستی بر تو نازل کردیم
فَاعْبُدِ اللّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدّینَ (2)
پس خدا را عبادت کن و دین خود را برای او خالص نما
اَلا لِلّهِ الدّینُ الْخالِصُ
آگاه باشید! دین خالص برای خداست؛
وَ الَّذینَ اتَّخَذوا مِنْ دونِه‌ى اَوْلِیاءَ
و کسانی که غیر خدا را سرپرست خود گرفتند، گویند:
ما نَعْبُدُهُمْ
«ما آنها را نمی‌پرستیم،
اِلّا لِیُقَرِّبونا اِلَى اللّهِ زُلْفیٰ
جز برای اینکه ما را به خدا نزدیک کنند»،
اِنَّ اللّهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فى ما هُمْ فیهِ یَخْتَلِفونَ
