« من تو را اینگونه انتخاب و خلق کردم »
(طه/۴۱و۱۳)
نوروز از آغوش پاک پُر مهر خداوند فرا می‌رسد و من سپاسگزار آن بخشنده‌ی مهربان هستم که با علم و فرزانگی بی‌پایان خود، جهانی نو و زیبا آفرید و انسان را زیباترین گونه آفرینش قرار داد.
« او مهربان و دوستدار آفریدگان است.» (هود/۹۰)
یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ
(طه/۴۱و۱۳)
ای دگرگون کننده قلب‌ها!
در قلبم دانه‌های مهربانی و دانایی بکار و با باران رحمتت آبیاری کن تا در فصل بهار به شکوفه‌های عشق و فرزانگی تبدیل شوند.
ذهنم را فرخنده کن و زندگی پُر ثمر به من عطا فرما، تا در راهت گام بردارم و با تحسین از آفرینش طبیعت، پاکی، زیبایی و شکوهی را که در ذات وجود توست، بجویم.
به خانواده‌ام برکت بخش و یاریم کن تا وظایف کاری خود را با دقت به انجام رسانم و به دیگران کمک کنم تا بار خویش را در فراز و فرود زندگی به دُرستی به مقصد برسانند.
«ای بی‌نیاز ستوده» (لقمان /۱۲) در این سال نو؛ « ما را در پناه رحمت خود در آور» و برکت و موهبت های خود را به کشور ما ارزانی‌دار، «تو مهربان ترین مهربانانی.» آمین
