ای مسلمانان:
«خدا شما را از نیکی کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانی که در امر دین با شما پیکار نکردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند، منع نمی‌کند.
با آنان با عدالت و درستی برخورد نمایید، چرا که خداوند عدالت پیشگان را دوست دارد.»(ممتحنه/۸)
صلح مانند علم و ادب، آموختنی است و تا زمانی که آن را به دُرستی فرا نگیریم، ناخواسته زمینه جنگ را فراهم کرده‌ایم.
صلح پایدار از پایبندی به تعهدات، احترام به عقاید و رعایت قوانین بین الملل بوجود می‌آید، با آموزش افراد جامعه تقویت می‌شود و به کمک افراد صلح دوست، گسترش می‌یابد. بدون صلح بین ادیان، آرامش نخواهیم داشت و بدون گفتگو، آشتی در کار نخواهد بود.
ما مسلمانان، مسیحیان و کلیمیان، پیروان خدای یگانه، فرزندان ابراهیم و هم تراز یکدیگریم و ارزش‌های مشترک زیادی داریم.
ما موظفیم، احساس مسئولیت خود را افزایش دهیم تا نقش بیشتری در صلح جهان داشته باشیم. جهانی که ریشه در خِرد و مکتب توحیدی داشته باشد و با آرامش و اخلاق نیکو شکل بگیرد.
برای رسیدن به این هدف، باید به فرزندانمان بیاموزیم؛ بین پیامبران فرق نگذارند، به عقاید ملت‌ها احترام بگذارند، با آن‌ها گفتگو کنند، در مقابل بی‌عدالتی بایستند و از قوانین بین الملل پیروی نمایند.
ای دگرگون کننده قلب‌ها،
«رحمت و علم تو همه چیز را فرا گرفته است»(غافر/۷)
ما را دوستدار صلح و آشتی قرار ده،
و از بیماری کینه‌توزی و دشمنی مصون دار.
به ما خِردی ده تا حقایق را به دُرستی درک کنیم،
سخاوتی ده تا نعمت‌های بی‌دریغ تو را با دیگران تقسیم کنیم،
و درایتی عطا کن تا به نزاع‌ها خاتمه دهیم. آمین
«گذشت شما را به تقوا نزدیک‌تر می کند»
(بقره/۲۳۷)
