«بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید،
آنکس که انسان را از خون بسته خلق کرد.
بخوان که پروردگارت از همه بزرگوارتر است.
او کسی است که به وسیله ی قلم به انسان آنچه را نمی‌داند، آموزش می‌دهد.»
(علق/5-1)
توهم دانستن همه چیز، نوعی بیماری است که انگیزه یادگیری و شجاعت پرسیدن را کم می‌کند و ما را دچار مَرض خود‌ستایی می‌نماید.
علم؛ باید ما را به سمت دانستن نادانسته‌هایی سوق دهد که از تصمیم‌گیری غلط در روند زندگی بکاهد. علمی که سود ندهد، همچون گنجی است که خرج نشود!
تاریخ؛ شاهد ظهور و سقوط ملت‌ها، کشورها و فرهنگ‌های بسیاری بوده است. مطالعه تاریخ، مسیر تحول و رشُد عقلانی بشر را به ما می‌آموزد.
قرآن کریم می‌فرماید:
«با مطالعه علم و سرگذشت پیشینیان، قلبتان قوی و اراده‌تان استوار می‌گردد.»
(هود/120)
«ای خدای مهربان» (یوسف/64)
مرا از تاریکی وَهم خارج کن،
و به سوی نور خویش هدایت کن.
درهای بخشش خود را به روی من بگشای
و با لطفت، از گنجینه بی پایان علم و دانش خود به من بیفزای
خدایا «علم مرا زیاد کن!» (طه/114)
«مرا آماده ی درک حقایق قرار ده و یاریم کن به حدس و گمان تکیه نکنم.» (انعام/116)
«بعد از اینکه مرا هدایت کردی، ذهنم را منحرف مگردان.» (آل عمران/8) ای راهنمای مهربان. آمین
علم و دانش، بر آفریده‌های خدا نور می‌افشانند و توهم و خُرافات را از بین می‌برند.
«آیا کوردل و بینای حقیقت برابرند؟» (رعد/16)
«خدایی در جهان نیست، جز آن که زنده، پاینده و ابدی است.» (آل عمران/1)
«او یقیناً تواناست» (نساء/ 37) و حامی و منبع الهام و امید ما است.
خداوندِ بلند مرتبه و شکست ناپذیر، خالق هستی، «نور جهان و پدید آورنده آسمان‌ها و زمین است. حکایت نورش به دهلیزی ماند که در آن چراغی روشن کرده اند و آن چراغ در حبابی قراردارد، حبابی شفاف و فروزان همچون یک ستاره تابان.
این چراغ با روغنی برگرفته از درخت زیتون روشن می شود که نه از سوی باختر بعمل آمده و نه از سوی خاور و از تمیزی نزدیک است به درخشش در آید. با وجودی که به فتیله آن هیچ آتشی نرسیده، جهانی از نور آن منور شده است، نوری است که روشنایی بخش هر روشنایی است. آن دلربای برتر هر که را شایسته بداند به نور خود هدایت می کند.
او برای مردم این مَثَل ها را می زند و همه چیز را می‌داند.» (نور/35)
ما در جهانی اسرارآمیز زندگی می‌کنیم، خداوند اسرارش را برای جستجوگران علاقه‌مند آشکار می‌کند، نقش شما در کشف آن‌ها چیست؟
«ای دانای اسرار!» (بقره/36)
از تو سپاسگزاریم که انگیزه‌های نیک به ما بخشیدی؛
ما در راه خواسته‌هایت حرکت می‌کنیم.
یاری‌کن، جستجو‌کنیم، مشاهده‌کنیم، بیابیم، آزمایش کنیم، مقایسه نماییم و به کار ببندیم.
«از بینش و برتری ات به ما ببخش» (نساء/32)حقایق را پیش رویمان قرار ده و ما را مشوق دیگران گردان، تا آن‌ها را تشویق به انتخاب راه دُرست و کسب آگاهی نماییم.
برای موهبت زندگی، اراده‌ی استوار و هماهنگی که در روح، روان و بدنمان وجود دارد، سپاسگزاریم و تا رسیدن به هدفمان دست از تلاش بر نمی داریم. آمین
زندگی دو روز مهم دارد، روز تولد و روزی که تحولی در خود ایجاد کنیم.
