«پروردگار من مهربان و دوستدار آفریدگان است.»
(هود/۹۰)
«آنچه در آسمان‌ها و زمین است خدا را به پاک بودن از هر عیب و نقصی می‌ستایند.»
(حشر/۲-۱)
من هم صبح به این زیبایی را با ستایش او، تحسین جهان با عظمتی که آفریده و طلب خیر برای دیگران شروع می‌کنم. سپاسگزارم که فرصتی دیگر داد تا شُکر نعمت هایش را بجا آورم.
خدایا!
برای نعمت‌های زیاد، شادی توصیف‌‌ناپذیر و امید ابدی که به من داده‌ای، شُکرگزارم.
«من قدر محبت های تو را ندانستم»(بقره/۱۴۳) و بعضی از روزهای تو را بیهوده تلف کردم، مرا ببخش.
ای دوستدار امیدواران!
فکر مرا بالا ببر، بالاتر از همه ی این چیزهای کوچک که موجب آشفتگی باورهایم هستند تا هر روز تو را بجویم و راهی را که پیامبران، راستگویان و نیکوکاران رفته‌اند، بپیمایم.
به من امید، آرامش، عشق و آینده‌ی خوب عطا کن، ای«دلسوز مهربان.» (بقره/۱۴۳)
آمین
آینده، از آن کسانی است که علاوه بر خوشبینی، هر روز گامی برای رسیدن به هدفشان بردارند
