دعا و نیایش با خداوند

«آنان که نیکوکار باشند و خودشان را با تمام وجود تسلیم اراده خدا کنند، نه ترسی بر آنان غلبه می‌کند و نه غصه می‌خورند و پاداششان محفوظ است.»

(بقره/112)

«ای خدایی که دوستدار آفریدگان خود هستی!»

(هود/90)

«تنها تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم، مرا جزو شاکران قرار ده»

(زمر/66)

یکتایِ مهربان؛ «چه کسی را دارم غیر از تو که گناهانم را ببخشد؟»

(آل عمران/135)

تمام وجودم برای توست، «مرا پاکیزه‌کن و برای خودت پرورش ده»)، من تسلیمم.

(نسا/49 و طه/41

پروردگارا!

کارهایم را با عشق و نام ‌نیک تو آغاز می‌کنم،

و تمام ذهنم، اعمالم و کلماتم را وقف تو می‌کنم،

تا از این پس به تو فکر کنم، با تو مناجات کنم و با میل و رغبت «به کارهای شایسته ای بپردازم که تو می پسندی»(نمل/19).

ای یاور من در وقت یادگیری!

«مهربانی و علم تو همه چیز را فرا گرفته است!»(غافر/7)

«به من فرزانگی و دانش ببخش»(یوسف/22)

«مرا با نورت هدایت کن،»(نور/35)

با عدالتت آموزش ده،

با قدرتت حمایت و با رحمتت داوری کن.

ای دانای فرزانه؛

در کار و زندگیم، راضی به رضای تو هستم،

چون آن رضای توست و نیکی من در آن نهفته است،

از تو؛ برای روشن کردن ذهنم،

راسخ نگه داشتن اراده‌ام،

و پاک نگاه داشتن جسم و روانم تشکر می‌کنم،

«مرا بَس، تو راهنما و یاورم باشی.»(فرقان/31)

ای دوستدار نیکوکاران!

به من شهامت و نیرویی ده تا گناهانم را جبران کنم،

بر وسوسه‌هایم غلبه کنم،

خشمم را مهار کنم

و دانش و مهارتی را کسب کنم که مناسب کار و زندگیم باشند.

ای بخشنده مهربان!

ذهنم را از کینه و گناه خالی کن، قلبم را با نور و محبت‌هایت، پُرکن.

و از عشق به همسایگان و کمک به دیگران لبریزکن.

ای «فرمانروای هستی!»(حشر/23)

به من فروتنی بیاموز، تا از بالا دستانم پیروی کنم، از زیر دستانم حمایت کنم،

به همکاران و کشورم وفادار بمانم و خیر دشمنانم را بجویم.

ای «دانای آشکار و پنهان!

تو در انجام هرکاری توانمندی!»(حشر/22)

«نورت را برایم کامل کن؛»(تحریم/8)

تا «در راحتی و سختی انفاق کنم، از خود خواهی و تنگ نظری دوری کنم»(آل عمران/134 و حشر/9)

«حرف ناپسند را نشنیده بگیرم و از عیب جویی و زخم زبان دوری کنم»(فرقان/72 و همزه/7)

ای سرپرست من در وقت نعمت!

مرا هوشیار در هنگام عقد قرار داد، شجاع در رویارویی با خطرات،

مؤدب و با انصاف در قدرت، فروتن و شُکرگزار در رفاه و بُردبار در مصیبت بگردان.

ای «بزرگوار مهربان!»(حشر/22)

مرا؛ میانه‌رو در خوردن غذا،

سخت‌کوش در کار و پایبند به وظایفم بگردان.

پروردگارا!

وجدانم را آگاه،

گفتارم را آموزنده و پُربار،

ظاهرم را متواضع و خندان،

و رفتارم را شایسته بگردان.

ای خدایی که عفو و بخششت دایمی است!

یاریم کن؛ دیرتر بِرنجَم، زودتر ببخشم،

کمتر قضاوت کنم و بیشتر فرصت بدهم.

ای الگوی من در بردباری!

یاریم کن با تلاش بر مشکلات غلبه کنم،

و با انجام دستوراتت به خوشبختی برسم.

بارالها؛ مرا آگاه کن به؛

ناپایداری دنیا، جاودانگی بهشت،

کوتاهی عمر و بلندی ابدیت.

«ای مالک و سالار روز داوری»(حمد/3)

در پایان زندگی تمنایی ندارم جز دیدار تو، مرحمتی عطا کن تا از داوریت نترسم و برای رفتن به بهشت، به رحمتت و کارهای خوب خود متکی باشم.

سرورم؛ دعاهایم را اجابت کن و «مرا تسلیم محض خود بمیران و به شایستگانِ برتر ملحق فرما»(یوسف/101)

آمین

مناجات علی‌ابن ابی‌طالب با خدا

«پروردگارا!

چگونه شکر نعمت‌هایت را بجا آورم که سحرگاهان زنده دل و سرشار از شادی سر از بالین بر می‌دارم. نه دردی در تن دارم تا از رنجوری بنالم و نه عذابی به جان دارم تا پنهان از چشم دیگران بنشینم.

خدایا!

به من بازوی توانا دادی تا دست ناتوان بگیرم و فکر بیدار بخشیدی تا ذهن‌های خفته را بیدار سازم. از تربیت فرزندان خود راضیم. خشنودم پس از مرگ من، نام مرا زنده نگه خواهند داشت و مفاخرم را از دستبرد مرور زمان به دور خواهند گذاشت.

به‌ من صفای عقیده، قلب روشن و ثبات قدم بخشیدی و رضا ندادی که رضای تو را از دست بدهم و انحراف را بر استقامت ترجیح دهم.

ای بخشنده مهربان !

با چه زبانی شکر این نعمت را بجا آورم که همیشه رضای تو جستم و همه جا به راه تو رفتم و هم اکنون به عجز خویش اعتراف دارم و به آستان اعلا و با عظمت تو سر تسلیم بر خاک می‌نهم، من که باشم که خود سرانه سر بر دارم و مستبدانه برخیزم؟

تنها تویی که هستی ‌بخشی و تنها تویی که می‌بخشایی. اگر دستم نگیری، فرو خواهم افتاد و اگر بازم نداری، به مناهی و گناه خواهم گرایید.

ای نور آسمان ها و زمین!

به تو پناه می‌برم و به سوی تو باز می‌گردم تا مبادا غنای تو در فقر من فرو افتد و در روشنایی هدایت تو، راه ضلالت و انحراف گیرم.

به تو پناه می‌برم؛ از دستی که ستمکارانه به سویم آید و در زندگی خود شکست ببینم.

تویی پناه ما؛ مگذار که دیو شهوت و هوس بر پرهیزکاری ما چیره شود و اهریمن گمراه، ما را از راه راستی و درستی باز دارد.

خداوندا!

تا آن دَم که دَم فرو بندم، همی خواهم جانم با کرامت و سلامت قرین باشد و این امانت گرانمایه را که به من بخشیدی همچنان سالم و ارزنده بماند.»

(منسوب به علی (ع)) آمین

نقطه
Logo